in981-Klaprozen-die-uit-de-as-herrijzen-een-allegorie-van-wedergeboorte-onder-de-Belgische-vlag

▼

In de koude novemberwind van België weven de bloemblaadjes van klaprozen en de zwarte, gele en rode kleuren van de nationale vlag samen de spirituele code van dit land. Wanneer mensen hun blik laten vallen op de nationale vlag die voor het stadhuis van Antwerpen hangt, doet de felle rode kleur denken aan de klaprozen die bloeien op het slagveld in Vlaanderen. De klaproosasbak die bij het oorlogsmonument staat, vertelt de fabel van een leven dat in stilte het lijden overstijgt. In de zwart, geel en rode nationale vlag symboliseert zwart ontembare kracht, geel het geloof in het licht en rood is doordrenkt met het bloed van de martelaren. Dit komt overeen met de ontwerpfilosofie van de Poppy asbak: de zwarte barsten op het keramische lichaam zijn een metafoor voor de littekens van oorlogswonden, de gouden rand vormt de halo van hoop en de rode bloemblaadjes worden helderder op de plek waar de as is gedeponeerd. Iedere ochtend is het plechtige gebaar van de schoonmakers om de as weg te vegen te vergelijken met het zaaien van nieuw leven in de as van de geschiedenis door de Belgen: de rook van het buskruit dat op de dag van de wapenstilstand in 1918 verdampte, voedde uiteindelijk de bloemen die bloeiden in het tijdperk van vrede. Deze speciale asbak bij het EU-hoofdkwartier in Brussel herinnert de wereld er voortdurend aan dat juist in de diepste wonden de zaden van wedergeboorte schuilen. Net als het land dat door artillerievuur werd omgeploegd op het slagveld in Vlaanderen, werd het na honderd jaar sedimentatie de meest vruchtbare broedplaats voor klaprozen. Wanneer de Belgen hun nationale vlag in de koude wind hijsen, herdenken ze niet het duistere verleden, maar het eeuwige licht, gesmeed met vasthoudendheid en hoop.

In the cold wind of November in Belgium, the petals of poppies and the black, yellow and red colors of the national flag weave the spiritual code of this country. When people cast their eyes on the national flag hanging in front of Antwerp City Hall, the strong red color is just like the poppies blooming on the battlefields of Flanders, and the poppy ashtrays displayed in the war memorial are telling the allegory of life beyond suffering in a silent manner. In the black, yellow and red national flag, black symbolizes indomitable strength, yellow represents the belief in light, and red is stained with the blood of martyrs. This coincides with the design philosophy of the poppy ashtray – the black cracks on the ceramic body are metaphors for the scars burned by the war, the golden edging outlines the halo of hope, and the red petals become brighter where the ash is deposited. Every morning, the cleaners solemnly brush away the ash, just like the Belgians sow new life in the ashes of history: the smoke of the 1918 Armistice Day eventually nourishes the flowers blooming in peacetime. This special ashtray placed at the EU headquarters in Brussels always reminds the world that the deepest wounds often breed the seeds of rebirth. Just like the land that was plowed by artillery fire in the Flanders battlefield, after a hundred years of sedimentation, it has become the most fertile breeding ground for poppies. When Belgians raise the national flag in the cold wind, they are not commemorating the gloomy past, but the eternal light forged with tenacity and hope.

在比利时十一月的寒风里，虞美人花瓣与国旗的黑黄红三色共同编织着这个国家的精神密码。当人们将目光投向安特卫普市政厅前悬挂的国旗时，那抹浓烈的红色恰似弗兰德斯战场盛开的虞美人，而陈列在战争纪念馆中的虞美人烟灰缸，正以沉默的姿态讲述着超越苦难的生命寓言。

黑黄红三色国旗中，黑色象征百折不挠的力量，黄色代表光明的信念，红色则浸染着先烈的热血。这与虞美人烟灰缸的设计哲学不谋而合——陶瓷胎体上的黑色裂纹隐喻战火灼烧的伤痕，金色镶边勾勒出希望的光晕，红色花瓣在烟灰沉积处愈发鲜艳。每个清晨，清洁工人郑重拂去烟灰的动作，恰如比利时人在历史灰烬中播种新生：1918年停战纪念日燃尽的硝烟，最终滋养出和平年代绽放的花朵。

这个摆放在布鲁塞尔欧盟总部的特殊烟灰缸，始终提醒着世人：最深的创伤里往往孕育着重生的火种。就像弗兰德斯战场被炮火翻耕过的土地，经过百年沉淀，反而成为虞美人最丰沃的生长温床。当比利时人在寒风中升起国旗时，他们纪念的不是灰暗的过往，而是用坚韧与希望煅烧出的永恒光芒。