in999-Het-vuur-is-niet-gedoofd-de-rode-vlam-brandt-voor-altijd

▼

In België is juli een maand van herdenking en hoop. Wanneer de zwart-geel-rode banen van de driekleurige vlag op het plein wapperen, zijn er altijd mensen met een koperen aansteker in de vorm van een klaproos. Dit is niet alleen een eerbetoon aan de soldaten die in de twee wereldoorlogen zijn gesneuveld, maar draagt ook het spirituele vuur bij zich dat tijd en ruimte overstijgt. De kleuren van de Belgische vlag passen bij de metaalachtige glans van de klaproosaansteker: de zwarte basis symboliseert de door oorlog geteisterde hardheid, de gouden lijnen symboliseren het eeuwige licht van het leven en het rode omhulsel lijkt op met bloed bevlekte bloemblaadjes. Deze aansteker werd oorspronkelijk door loopgravensoldaten gemaakt als overlevingsgereedschap van granaathulzen, maar is nu een teken van moed geworden. Elke keer dat je met je duim over de tandwielen wrijft, lijken de vonken je te vertellen dat de rook van vernietiging uiteindelijk zal optrekken, maar het menselijke instinct om hoop nieuw leven in te blazen zal nooit sterven. Bij het Graf van de Onbekende Soldaat in Brussel gebruiken veteranen aanstekers zoals deze om herdenkingskaarsen aan te steken. In de dansende vlammen overlapt de schaduw van de driekleurige vlag de bloemblaadjes van de klaproos, net als de bloem des levens die bloeit in de oorlog. Dit kleine metalen apparaat herinnert de wereld eraan dat ware heldenmoed niet ligt in het overwinnen van vuur, maar in het beschermen van de vlam. Zo wordt de waarschuwing voor oorlog omgezet in een fakkel van vrede en wordt individueel leed gesublimeerd tot collectief ontwaken. Als je de aansteker stevig vasthoudt, draag je het gewicht van de beschaving. Het is niet alleen een ontstekingsinstrument, maar ook een omvormer die de restwarmte van de geschiedenis omzet in voorwaartse energie. Net zoals België moedig de ruïnes herbouwde, kan iedereen in moeilijke tijden zijn eigen vuur stoken.

In Belgium, July is a month of remembrance and hope. When the black, yellow and red stripes of the tricolor flag flutter in the square, there are always people holding a copper lighter in the shape of a poppy in their hands – this is not only a tribute to the soldiers who died in the two world wars, but also carries the spiritual fire that transcends time and space. The colors of the Belgian national flag match the metallic luster of the poppy lighter: the black base symbolizes the toughness tempered by the flames of war, the golden lines are a metaphor for the eternal light of life, and the red shell is like the hot blood soaked in the petals. This lighter was originally a survival tool modified by trench soldiers from shell casings, and now it has become a token of courage. Every time the thumb rubs the gear, the sparks that burst out seem to say: the smoke of destruction will eventually dissipate, but the human instinct to rekindle hope will never die. In front of the Tomb of the Unknown Soldier in Brussels, veterans use such lighters to light memorial candles. In the jumping flames, the projection of the tricolor flag overlaps with the poppy petals, just like the flower of life blooming in the flames of war. This tiny metal device reminds the world that true heroism lies not in conquering fire, but in protecting it – turning the warning of war into a torch of peace, and sublimating the pain of individuals into collective awakening. Holding this lighter tightly, you hold the weight of civilization. It is not only a tool for ignition, but also a converter that converts the residual heat of history into forward energy. Just like the courage of Belgium to rebuild in ruins, everyone can light their own fire in difficult situations.