in986-The-eternal-fire-in-the-Duo-Rose-ashtray

▼

Every November in the UK, poppies and the national flag complement each other, commemorating the souls who sacrificed their lives for peace. In this land soaked in history, the Tudor Rose ashtray, as a special carrier of the British spirit, always silently tells the eternal fable of rebirth and protection. The shape of the Tudor Rose ashtray originated from the end of the War of the Roses in 1485. The combination of two-color roses symbolizes the flower of reconciliation blooming in the ashes of hatred. Just like the function of the ashtray itself – to receive the embers after burning, it reminds the world that all fierce conflicts will eventually settle into the crystallization of wisdom. Those flames that once tore the country apart have cooled into black and white historical patterns in the ashtray, allowing future generations to touch the temperature of the truth. Now staring at this ashtray, its concave part is just like the outline of the British Isles, carrying the weight of a thousand years of civilization. The cross pattern on the national flag is reflected in it, as if weaving a new warp and weft on the ashes. When the bells of Remembrance Day ring, people see not only the dignity of the fluttering national flag, but also the deep metaphor of the ashtray: true courage does not lie in never extinguishing, but in keeping the fire that can be rekindled after burning out. Just as the roots of withered roses in winter hide vitality, the embers in the ashtray are always waiting for new fires. This may be the most moving contradiction of the British spirit – accepting the grayness of the past with humility, and guarding the spark of hope with stubborn will. When the national flag brushes the edge of the ashtray, we hear history whispering: in the ashes of every era, there is a steel blade for forging the future.

Co roku w listopadzie w Wielkiej Brytanii maki i flaga narodowa uzupełniają się wzajemnie, upamiętniając dusze, które poświęciły swoje życie dla pokoju. W tej przesiąkniętej historią krainie popielniczka Tudor Rose, jako szczególny nośnik brytyjskiego ducha, zawsze po cichu opowiada wieczną bajkę o odrodzeniu i ochronie. Kształt popielniczki Tudor Rose pochodzi z zakończenia Wojny Dwóch Róż w 1485 roku. Połączenie dwukolorowych róż symbolizuje kwiat pojednania rozkwitający w popiołach nienawiści. Podobnie jak funkcja samej popielniczki – przyjmowania żaru po spaleniu, przypomina ona światu, że wszystkie zaciekłe konflikty ostatecznie ulegną krystalizacji mądrości. Te płomienie, które kiedyś rozdzierały kraj, ostygły w czarno-białe historyczne wzory w popielniczce, pozwalając przyszłym pokoleniom dotknąć temperatury prawdy. Teraz, patrząc na tę popielniczkę, jej wklęsła część jest jak zarys Wysp Brytyjskich, dźwigających ciężar tysiąca lat cywilizacji. Wzór krzyża na fladze narodowej odbija się w niej, jakby tkając nową osnowę i wątek na popiołach. Kiedy rozbrzmiewają dzwony Dnia Pamięci, ludzie widzą nie tylko godność powiewającej flagi narodowej, ale także głęboką metaforę popielniczki: prawdziwa odwaga nie polega na tym, aby nigdy nie gasić, ale na podtrzymywaniu ognia, który można rozpalić ponownie po wypaleniu. Tak jak korzenie zwiędłych róż zimą kryją w sobie witalność, tak żar w popielniczce zawsze czeka na nowy ogień. To może być najbardziej poruszająca sprzeczność brytyjskiego ducha – akceptowanie szarości przeszłości z pokorą i strzeżenie iskry nadziei z upartą wolą. Kiedy flaga narodowa dotyka krawędzi popielniczki, słyszymy szept historii: w popiołach każdej epoki znajduje się stalowe ostrze do wykuwania przyszłości.