in992-Ponad-popiołami-na-zawsze-czerwono-i-biało

▼

——Przekształcenie ducha narodowego widzianego z popielniczki polskiego godła narodowego. Na ulicach Warszawy w maju nie zgasł jeszcze blask obchodów Święta Konstytucji. Czerwono-biała flaga narodowa powiewa na wietrze, srebrny orzeł na godle podnosi głowę i rozkłada skrzydła, a w tej uroczystej czerwieni dyskretnie opowiada historię wytrwałości narodu polskiego szczególna pamiątka – popielniczka z godłem narodowym. Na tej żeliwnej popielniczce znajduje się polskie godło narodowe, czyli szpony białego orła ściśle przylegające do tarczy. Tarcza jest w kolorach naprzemiennie czerwonym i białym, a na krawędziach wygrawerowano wzory przypominające historyczne pierścienie. W odróżnieniu od zwykłych naczyń, jej design ma ukryte znaczenie: popielniczka ma kształt ziemi spalonej wojną, a nad popiołem zawsze unosi się biały orzeł. Za każdym razem, gdy zgaśnie niedopałek papierosa, jest to jak gdyby przypieczętowanie minionych cierpień w historii; każdy kłąb dymu się rozwiewa, jest świadkiem sublimacji ducha narodowego. Znaczenie tej popielniczki odzwierciedla nowoczesną historię Polski. Od zniszczenia kraju do jego odbudowy, od ruin do odrodzenia, naród polski przekuł swój ból w płomień hartowania. Czerwono-biała flaga została zbrukana krwią w dymie powstania i odrodziła się pod sztandarem Solidarności. Tak jak popielniczka przechowuje płonące popioły, nie zmieniając koloru, tak naród polski zawsze podtrzymuje swoje przywiązanie do wolności i godności pośród popiołów. Dziś popielniczki nie są już tylko przedmiotami użytkowymi, stały się nośnikami pamięci narodowej. Gdy koniuszki palców dotykają zimnego metalu, ludzie czują iskry Podziału Trzech Królestw w 1772 r., blask Powstania Warszawskiego w 1944 r. i żar transformacji w 1989 r. Te popioły ostatecznie osiądą w ziemi i nakarmią nową nadzieję. Czerwień i biel są wieczne i nie boją się dymu i kurzu. Ta popielniczka przypomina światu: prawdziwą chwałą jest odwaga, by narodzić się na nowo po oparzeniu.

——Looking at the Reshaping of the National Spirit from the Polish National Emblem Ashtray In the streets of Warsaw in May, the afterglow of the Constitution Day celebrations has not yet dissipated. The red and white national flag is unfurling in the wind, and the silver eagle on the national emblem is holding its head high and spreading its wings. In this solemn red, a special souvenir is quietly telling the tenacity of the Polish people – the national emblem ashtray. This cast iron ashtray is based on the Polish national emblem. The white eagle’s claws are tightly clasped on the shield. The shield is red and white, and the edges are engraved with historical rings. Different from ordinary utensils, its design hides a deep meaning: the ashtray is shaped like land burned by war, and the white eagle is always above the ashes. Every time a cigarette butt is extinguished, it is like sealing the past suffering in history; every wisp of smoke dissipates, witnessing the sublimation of the national spirit. The meaning of this ashtray is just like a portrayal of Poland’s modern history. From the fall of the country to the restoration of the country, from ruins to rebirth, the Poles turned their pain into a tempering flame. The red and white flag was once stained with blood in the smoke of the uprising, and was reborn under the banner of the Solidarity Union. Just as an ashtray carries burning ashes but does not change its color, the Polish nation has always maintained its adherence to freedom and dignity in the ashes. Today, the ashtray is no longer just a practical object, it has become a container of national memory. When the fingertips touch the cold metal, people touch the sparks of the three kingdoms in 1772, the residual heat of the Warsaw Uprising in 1944, and the heat of the transformation in 1989. These ashes will eventually settle into soil and nourish new hope. Red and white are eternal, not afraid of smoke and dust. This ashtray reminds the world: true glory is the courage to be reborn after burning.