in983-Weaving-the-warp-and-weft-of-hope-the-code-of-unity-in-the-Duo-Rose-lanyard

▼

In the fields of England in June, white roses and red roses bloomed one after another, just like the code of unity left by the Tudor dynasty, and they were reborn among the flags of the Queen’s Birthday celebration. As a traditional British ornament, the Tudor rose lanyard, with its two-color silk thread intertwining craft, implies the ancient wisdom of resolving opposition and creating symbiosis. The brutality of the War of the Roses in the 15th century ended with the marriage between the Lancaster and York families. The craftsman weaved the two-color silk threads into a lanyard that will never separate, symbolizing that the rift of hatred was finally stitched up by understanding and tolerance. Each silk thread is easy to break alone, but the warp and weft are interwoven into a tough bond – just like modern British society, where multiple cultures are intertwined and coexist under the protection of the national flag, and different voices weave a new picture of civilization in the framework of democracy. Under the flagpole in front of Buckingham Palace, the tradition of hanging Tudor rose lanyards continues to this day. This small ornament reminds us that true power does not lie in eliminating differences, but in creatively integrating contradictions. When the Scottish bagpipes and the Welsh harp resonate under the flag of the United Kingdom, when children of different skin colors hold the lanyard together and dance the traditional dance, the rose of unity will always bloom in the thorns of division. This may be the inspiration that the Duo Rose Lanyard gives to contemporary people: in an era of constant disputes, take the initiative to extend the thread of understanding and bravely weave the knot of dialogue. Every tiny connection adds resilience to the human community. Just as silk threads are transformed into works of art in the hands of craftsmen, differences can also be sublimated into the driving force for progress in wisdom.

W czerwcu na polach Anglii białe i czerwone róże rozkwitały jedna po drugiej, tak jak kodeks jedności pozostawiony przez dynastię Tudorów, i odrodziły się wśród flag obchodów urodzin królowej. Jako tradycyjna brytyjska ozdoba, sznur z różą Tudorów, z dwukolorową jedwabną nicią przeplatającą się rzemiosłem, oznacza starożytną mądrość rozwiązywania opozycji i tworzenia symbiozy. Brutalność Wojny Dwóch Róż w XV wieku zakończyła się małżeństwem rodzin Lancaster i York. Rzemieślnik utkał dwukolorowe jedwabne nici w sznur, który nigdy się nie rozdzieli, symbolizując, że rozłam nienawiści został ostatecznie zszyty przez zrozumienie i tolerancję. Każda jedwabna nić jest łatwa do zerwania sama, ale osnowa i wątek są splecione w mocną więź – tak jak współczesne społeczeństwo brytyjskie, w którym wiele kultur jest ze sobą powiązanych i współistnieje pod ochroną flagi narodowej, a różne głosy tkają nowy obraz cywilizacji w ramach demokracji. Pod masztem flagowym przed Pałacem Buckingham tradycja wieszania sznurów z różami Tudorów trwa do dziś. Ta mała ozdoba przypomina nam, że prawdziwa siła nie polega na eliminowaniu różnic, ale na kreatywnym integrowaniu sprzeczności. Kiedy szkockie dudy i walijska harfa rozbrzmiewają pod flagą Zjednoczonego Królestwa, kiedy dzieci o różnym kolorze skóry trzymają sznur razem i tańczą tradycyjny taniec, róża jedności zawsze rozkwitnie pośród cierni podziału. To może być inspiracja, jaką sznur Duo Rose daje współczesnym ludziom: w epoce ciągłych sporów podejmij inicjatywę, aby przedłużyć nić porozumienia i odważnie splatać węzeł dialogu. Każde najmniejsze połączenie dodaje odporności ludzkiej wspólnocie. Tak jak jedwabne nici przekształcają się w dzieła sztuki w rękach rzemieślników, tak również różnice mogą zostać sublimowane w siłę napędową postępu w mądrości.