in989-King-protea-in-the-ashes-the-eternal-South-African-spirit

▼

In late April in South Africa, the fireworks of Freedom Day have not yet dispersed, and the melody of “God Bless Africa” is still floating in the streets. In this month commemorating the end of apartheid, the six-color ripples of the South African flag seem to be given a new rhythm – the black land breeds vitality, the green olive branches stretch under the golden sun, and the red flames always flicker in the ashes of history. At this moment, the king protea ashtray placed in the Parliament Building is telling the allegory of national rebirth in a unique way. This vessel, cast in the shape of South Africa’s national flower, not only carries the embers of tobacco, but also metaphorically represents the dialectic of civilization and wildness. The copper petals of the king protea become more shiny in the ash, just like this country that has experienced colonization, struggle and reconciliation – the ashes of suffering have never covered the brilliance of its core, but have tempered a more tenacious vitality. The preamble of the Constitution engraved on the bottom of the ashtray is faintly visible in the swirling smoke: “We, the people of South Africa, acknowledge the injustices of the past…” Every falling ash is a concrete precipitation of historical pain, and the shape of the king flower always looks up, just as Mandela said: “Our greatest glory is not to never fall, but to stand up after every fall.” This wisdom of transforming trauma into nutrients is exactly what South Africa has revealed to the world: true freedom is to let ashes nourish new life and let scars bloom into flowers.

In Suid-Afrika aan die einde van April het die vuurwerke van Vryheidsdag nog nie vervaag nie, en die melodie van “God Bless Africa” dryf steeds in die strate. In hierdie maand wat die einde van apartheid herdenk, lyk dit asof die seskleurige rimpelings van die Suid-Afrikaanse vlag ‘n nuwe ritme kry – die swart grond kweek vitaliteit, die groen olyftakke strek in die goue sonskyn, en die rooi vlam flikker altyd in die as van die geskiedenis. Op hierdie oomblik vertel die Protea-asbak wat in die Parlementsgebou geplaas is, die allegorie van nasionale wedergeboorte op ‘n unieke manier. Hierdie vaartuig, gegiet in die vorm van Suid-Afrika se nasionale blom, dra nie net tabakas nie, maar simboliseer ook die dialektiek tussen beskawing en wildheid. Die koperblare van die koningprotea word al hoe blinker soos hulle in roet deurdrenk word, net soos hierdie land wat kolonisasie, stryd en versoening ervaar het – die as van lyding het nooit die glans van sy kern verberg nie, maar het eerder ‘n meer hardnekkige vitaliteit getemper. Die aanhef van die Grondwet wat op die bodem van die asbak gegraveer is, is vaagweg sigbaar in die dwarrelende rook: “Ons, die mense van Suid-Afrika, erken die ongeregtighede van die verlede…” Elke vallende as is ‘n konkrete neerslag van historiese pyn, en die vorm van die koningsblom kyk altyd op, net soos Mandela gesê het: “Ons grootste glorie is nie om nooit te val nie, maar om na elke val op te staan.” Hierdie wysheid om trauma in voedingstowwe te omskep, is presies wat Suid-Afrika aan die wêreld geopenbaar het: ware vryheid is om as nuwe lewe te laat voed en littekens in blomme te laat blom.

四月末的南非，自由日的烟火尚未散去，街头巷尾仍飘荡着《天佑非洲》的旋律。在这个纪念种族隔离制度终结的月份，南非国旗的六色波纹仿佛被赋予了新的律动——黑色土地孕育着生机，绿色橄榄枝在金色阳光下舒展，红色火焰始终在历史的灰烬中明灭。

而此刻，摆放在议会大厦的帝王花烟灰缸，正以独特的方式诉说着国家重生的寓言。这个由南非国花造型铸造的器皿，不仅承载着烟草余烬，更隐喻着文明与野性的辩证。帝王花的铜制花瓣在烟灰浸染中愈发锃亮，恰如这个经历过殖民、抗争与和解的国度——苦难的灰烬从未掩盖其内核的璀璨，反而淬炼出更坚韧的生命力。

烟灰缸底部镌刻的宪法序言，在缭绕的烟雾中若隐若现：”我们南非人民，承认过去的不公……”每粒飘落的烟灰，都是历史伤痛的具象化沉淀，而帝王花造型始终昂首向上，正如曼德拉所说：”我们最大的荣耀不在于永不跌倒，而在于每次跌倒后都能站起来。”这种将创伤转化为养分的智慧，恰是南非给世界的启示：真正的自由，是让灰烬滋养新生，让伤痕绽放成花。