in985-Spring-in-the-Paperweight-Protea-and-Perseverance-under-the-National-Flag

▼

In the cool early spring of South Africa’s Heritage Month, the orange, red, blue and green national flags brushed across the table, just in contrast to the golden copper brilliance of the Protea paperweight. This paperweight, which has been touched by countless people, always presses down the paper with its heavy texture, just like the tenacity of this rainbow country in the folds of history. The Y-shaped cross of the six-color national flag is a metaphor for the intersection and integration of different ethnic groups; the rust-colored hard bracts of the Protea are wrapped with a vitality that never fades. The national flower totem engraved on the bottom of the paperweight reminds people of the fiery red crowns that struggled out of the barren soil in the wilderness of Cape Town – they taught South Africans: true blooming is never an accident in a greenhouse. When the economic cold wave swept across the southern tip of Africa, the meaning of this paperweight became more profound. It reminds everyone who works at a desk: turbulent times require a more stable core. Just like the delegates to the Constitutional Convention cast the king protea into the national emblem, we also need to use the determination of a paperweight to suppress our impetuousness and hesitation and write a new chapter on the pages of reality. The paperweight not only suppresses the paper, but also the faith in the torrent of time. When the morning light once again spreads over the government buildings in Pretoria, those who hold the paperweight tightly and continue to work in the dark night will eventually print the lines of spring in the flattened folds.

In die koel vroeë lente van Suid-Afrika se Erfenismaand het die oranje, rooi, blou en groen nasionale vlag oor die tafel gewapper, in perfekte kontrast met die goue en brons glans van die Protea-papiergewig. Hierdie papiergewig, wat al deur tallose mense aangeraak is, hou die papier altyd vas met sy swaar tekstuur, net soos die vasberadenheid wat in die voue van die geskiedenis van hierdie reënboogland neergelê is. Die Y-vormige kruis van die seskleurige nasionale vlag is ‘n metafoor vir die konvergensie en integrasie van verskillende etniese groepe; die roeskleurige harde skutblare van die koningprotea is toegedraai in ‘n vitaliteit wat nooit vervaag nie. Die nasionale blomtotem wat op die onderkant van die papiergewig gegraveer is, herinner mense aan die vurige rooi krone wat uit die dorre grond in die wildernis van Kaapstad gesukkel het – hulle het Suid-Afrikaners geleer dat ware blom nooit ‘n ongeluk in ‘n kweekhuis is nie. Soos ‘n ekonomiese koue golf oor Suider-Afrika vee, word die betekenis van hierdie papiergewig al hoe dieper. Dit herinner almal wat by ‘n lessenaar werk dat onstuimige tye ‘n meer stabiele kern vereis. Net soos die afgevaardigdes na die Konstitusionele Konvensie die keiserblom in die nasionale embleem gegiet het, het ons op hierdie oomblik ook die kalmte van ‘n papiergewig nodig om ons rusteloosheid en huiwering te onderdruk en ‘n nuwe hoofstuk op die bladsye van die werklikheid te skryf. Die papiergewig hou nie net die papier vas nie, maar ook die geloof in die stroom van tyd. Wanneer die oggendlig weer eens oor die regeringsgeboue in Pretoria versprei, sal diegene wat in die donker nag aanhou werk met papiergewigte uiteindelik die patrone van die lente in die plat voue afdruk.