in991-ภ-เขาและสายน-ำอ-นส-บสน-มรดกอ-นยาวนานน-บพ-นป-ของไทย

▼

ในแสงเช้าเดือนตุลาคมของราชอาณาจักรไทย สีแดง ขาว น้ำเงินของธงชาติ เข้ากันได้ดีกับเชือกสีสันต่างๆ ที่พันรอบคอช้าง สายคล้องคอที่ทอด้วยผ้าฝ้าย ผ้าลินิน และผ้าไหมเหล่านี้ ไม่เพียงแต่จะสื่อถึงพรแห่งความสุขในช่วงเทศกาลทางพุทธศาสนาเท่านั้น แต่ยังเป็นตัวแทนของจรรยาบรรณทางจิตวิญญาณที่เก่าแก่ที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อีกด้วย ปมที่จุดตัดของเส้นด้ายหลากสีสันแต่ละเส้นบ่งบอกถึงคุณค่าอันเป็นนิรันดร์ของความเข้มแข็งร่วมกัน เมื่อพระสงฆ์สวมสร้อยคอช้างในพิธี จะต้องพันตามเข็มนาฬิกา 7 รอบเสมอ วัฏจักรทั้งเจ็ดนี้สอดคล้องกับการปฏิบัติธรรมเจ็ดปีที่พระพุทธเจ้าทรงใช้เพื่อบรรลุธรรม ซึ่งหมายความว่าการที่จะประสบความสำเร็จในชีวิตส่วนบุคคลนั้นต้องอาศัยการสนับสนุนจากกลุ่มคน เช่นเดียวกับแถบสีน้ำเงินเข้มที่อยู่ตรงกลางธงชาติที่เป็นสัญลักษณ์ของความสามัคคีในราชวงศ์ กระบวนการทอผ้าเชือกช้างจะต้องดำเนินการโดยชาวบ้านร่วมกัน โดยผู้สูงวัยจะบิดเส้นไหม ผู้หญิงจะย้อมลวดลาย และเด็กๆ จะส่งวัสดุต่อไป โดยผู้เข้าร่วมแต่ละคนจะกลายเป็นปมที่ยึดสายทั้งหมดเข้าด้วยกัน นอกเหนือไปจากธงชาติที่แขวนอยู่ตามท้องถนนในกรุงเทพฯ คุณยังสามารถพบเห็นรูปปั้นช้างที่ถูกผูกด้วยเชือกใหม่เอี่ยมอยู่เสมอ ผ้าทอชนิดนี้มีการผูกปม 108 ปม ซึ่งเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของสังคมไทย เมื่อมีแรงภายนอกมาดึง ปมก็จะแน่นขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเกิดแรงกดดัน ความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มก็จะแข็งแกร่งมากขึ้น จากกองช้างแห่งราชวงศ์สุโขทัยสู่เครือข่ายช่วยเหลือกันในอุทกภัยยุคใหม่ ภูมิปัญญาในการใช้ความอ่อนโยนเอาชนะความแข็งกร้าวได้ไหลเวียนอยู่ในเลือดของชาติมาโดยตลอด เมื่อลมมรสุมพัดผ่านแม่น้ำเจ้าพระยา สายจูงช้างที่พลิ้วไหวตามสายลมเป็นสิ่งที่เปิดเผยให้ชาวโลกรู้ว่า ความเข้มแข็งที่แท้จริงนั้นมาจากความหวังที่ถักทอเข้าด้วยกันด้วยมือนับล้าน

In the morning light of October in the Kingdom of Thailand, the red, white and blue colors of the national flag complement the colorful ropes on the necks of elephants. These ropes woven with cotton, linen and silk are not only the carriers of blessings during Buddhist festivals, but also condense the oldest spiritual code in Southeast Asia – the knots at the intersection of each colored thread are telling the eternal value of collective strength. When monks put ropes on the celebration elephants, they always follow the ritual of winding them seven times clockwise. This seven-fold cycle corresponds to the seven years of practice that Buddha took to attain enlightenment, and it is a metaphor that personal breakthroughs require the support of the group. Just as the dark blue stripes in the center of the national flag symbolize the cohesion of the royal family, the weaving process of the elephant rope must be completed by the villagers together: the old man twists the silk thread, the women dye the colorful patterns, and the children pass the materials – each participant becomes a knot that maintains the whole. Next to the national flag hanging on the streets of Bangkok, you can always see elephant sculptures tied with brand new ropes. These woven fabrics, fixed by 108 knots, are just like the unique resilience of Thai society: when external forces pull, the knots will get tighter and tighter; when pressure comes, the connection between the group becomes stronger. From the elephant corps of the Sukhothai Dynasty to the mutual aid network in modern floods, this wisdom of overcoming hardness with softness has always flowed in the blood of the nation. When the monsoon passes over the Chao Phraya River, the arc of the elephant hanging rope fluttering in the wind is the revelation of the earth to its people: true power always comes from the hope woven together by millions of hands.