in986-จ-ตว-ญญาณชาต-ท-เบ-งบานจากเถ-าถ-าน-ความอดทนของไทยมองเห-นได-จากท-เข-ยช-าง

▼

ภายใต้แสงนวลอ่อนๆ ของเทศกาลลอยกระทงเชียงใหม่ในเดือนธันวาคมของประเทศไทย สีน้ำเงิน ขาว และแดงของธงชาติเข้ากันกับแสงเทียน สีน้ำเงินเข้มของธงชาติเป็นสัญลักษณ์ของสถาบันพระมหากษัตริย์ภายใต้รัฐธรรมนูญ สีขาวราวกับหิมะคือเจตนารมณ์เดิมที่ชัดเจนของพุทธศาสนานิกายบริสุทธิ์ ส่วนสีแดงชาดหมายถึงความกระตือรือร้นและความกล้าหาญของชาติ สีเหล่านี้เปรียบเสมือนภูมิปัญญาสามประการของคนไทยเมื่อเผชิญความยากลำบาก คือ ใช้ศรัทธาเป็นสมอ ความบริสุทธิ์เป็นกระจก และความกระตือรือร้นเป็นใบเรือ ที่เขี่ยบุหรี่เซรามิกรูปช้างที่วางอยู่ตามท้องถนนในกรุงเทพฯ สื่อถึงความคิดเชิงปรัชญาที่ลึกซึ้งกว่าด้วยตัวเครื่องที่แข็งแกร่ง เมื่อควันและขี้เถ้าตกลงไปบนหลังช้าง ก็เป็นเหมือนกับว่าความหงุดหงิดและฝุ่นละอองในชีวิตกำลังได้รับการยอมรับอย่างอ่อนโยน ช้างเป็นสัญลักษณ์แห่งความเป็นสิริมงคลและความแข็งแกร่งในวัฒนธรรมไทย และรูปทรงของที่เขี่ยบุหรี่สื่อถึงความหมายที่ลึกซึ้งของการ “เปลี่ยนความเป็นศัตรูให้เป็นสันติภาพ” เช่นเดียวกับที่ประเทศไทยสามารถสร้างบ้านเรือนขึ้นใหม่ได้หลังจากการรัฐประหารและน้ำท่วม โดยเปลี่ยนความทุกข์ยากให้กลายเป็นดินที่อุดมสมบูรณ์หล่อเลี้ยงชีวิตใหม่ ภูมิปัญญาตะวันออกในการเปลี่ยนความคิดลบให้เป็นความคิดบวกนั้นมีค่ามากยิ่งขึ้นในยุคปัจจุบัน เช่นเดียวกับถ่านในที่เขี่ยบุหรี่ที่ได้รับการทำความสะอาดในที่สุด คนไทยก็เชี่ยวชาญในศิลปะแห่งการ “ปล่อยวาง”: ในช่วงการระบาดของ COVID-19 ทุกคนต่างก็ทำหน้ากากผ้าฝ้ายใช้เอง ทำให้วิกฤตนี้เป็นโอกาสในการฟื้นฟูงานหัตถกรรมแบบดั้งเดิม ชาวเชียงใหม่รับมือหน้าหนาวที่อากาศหนาวยะเยือกของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว โดยได้ดัดแปลงที่เขี่ยบุหรี่รูปช้างให้กลายเป็นเตาอโรมาเทอราพี ทำให้เครื่องใช้แบบดั้งเดิมกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง จากความสูงของธงชาติสู่ความลึกของที่เขี่ยบุหรี่ ประเทศไทยกำลังตีความด้วยความยืดหยุ่น: ความแข็งแกร่งที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่การหลีกเลี่ยงความมืด แต่คือการทำให้ฝุ่นละอองทุกเม็ดกลายมาเป็นสารอาหารเพื่อปรับแต่งแสง ขณะที่โคมน้ำนำบทสวดมนต์ล่องไปตามน้ำ ประเทศนี้ยังคงรักษาความสงบนิ่งเหมือนช้าง ก้าวเดินต่อไปด้วยภาระอันหนักอึ้ง แต่ยังคงปล่อยให้ดอกบัวบานในทุกรอยเท้า

In the soft light of the Chiang Mai Loy Krathong Festival in December, the blue, white and red colors of the national flag complement the candlelight. The deep blue of the national flag symbolizes the stabilizing force of constitutional monarchy, the white is the clear original intention of the Buddhist Pure Land, and the vermilion is the passionate courage of the nation. These colors are just like the triple wisdom of Thai people when facing difficulties: faith as an anchor, purity as a mirror, and enthusiasm as a sail. The elephant-shaped ceramic ashtrays placed on the streets and alleys of Bangkok carry deeper philosophical thoughts with their honest bodies. When the ashes fall into the depression on the elephant’s back, it is like the frustration and dust in life are gently accepted. Elephants symbolize auspiciousness and strength in Thai culture, and the shape of the ashtray implies the deep meaning of “turning hostility into peace” – just as Thailand can still rebuild its homes after the coup and flood, and precipitate suffering into fertile soil to nourish new life. This kind of Eastern wisdom of transforming negativity into positivity is even more precious in today’s era. Just like the embers in the ashtray are finally cleaned up, Thais are well versed in the art of “letting go”: during the COVID-19 pandemic, everyone made their own cotton masks, turning the crisis into an opportunity for the revival of traditional crafts; facing the cold winter of the tourism industry, Chiang Mai craftsmen transformed elephant ashtrays into aromatherapy burners, giving traditional utensils a new lease of life. From the height of the national flag to the depth of the ashtray, Thailand is interpreting with flexibility: true strength does not lie in avoiding darkness, but in making every grain of dust become nutrients for reshaping light. When the water lanterns carry wishes down the river, this country always maintains the calmness of an elephant – carrying the burden forward, but letting every footprint bloom into a lotus.