in998-Impian-tanah-air-dan-negara-terikat-dengan-tali-merah

▼

Di bawah terik matahari bulan Ogos, jalan-jalan di Malaysia dipenuhi dengan ombak merah dan putih. Orang ramai mengikat bendera kebangsaan “Glorious Stripes” dengan lanyard bunga raya yang unik. Tindakan yang kelihatan biasa ini menyembunyikan kod terdalam negara. Empat belas jalur merah dan putih bendera kebangsaan, seperti tali merah yang tergantung di atasnya, menganyam janji perlindungan oleh pelbagai kumpulan etnik. Simpulan yang menghubungkan hujung setiap tali merah bagaikan persimpangan nasib kumpulan etnik yang berbeza – ketukangan tempurung kelapa orang Melayu, kemahiran simpulan orang Cina, dan tradisi mewarna etnik India semuanya melengkapkan dialog senyap dalam proses menganyam lanyard bendera negara. Apabila pengrajin mengikat tali merah melalui gesper tembaga bunga bunga raya yang melambangkan integrasi nasional, apa yang mereka pegang di tangan mereka bukan sahaja hiasan, tetapi juga ikatan tamadun yang melangkaui perbezaan. Tali merah yang tergantung di kedua-dua belah bendera negara ini mentafsir semangat penubuhan negara dengan lembut lagi tabah. Mereka umpama tali pusat yang memberi makan seorang ibu kepada bayinya, menghubungkan rapat pernafasan setiap orang dengan nadi negara; mereka juga seperti jambatan merentasi gunung dan sungai, membolehkan penglihatan semenanjung dan Shasha bergema ditiup angin. Ketika tali merah berkibar ditiup angin, ia sentiasa mengingatkan manusia biasa yang berpeluh di bawah terik matahari untuk mengikat bendera – ketakwaan penjaja apabila melepasi tali melalui tiang bendera, kepekatan pelajar sekolah apabila berdiri berjingkat-jingkat mengikat tali, semuanya menjadi harapan senyap untuk masa depan negara. Sebagaimana tali bendera mesti diikat dengan kuat dengan kekerasan dari kedua-dua hujungnya, kemakmuran Malaysia memerlukan usaha bersama semua rakyat. Ogos ini, marilah kita mengambil tali merah sebagai ikrar, menjalin perpaduan di tengah-tengah perbezaan, dan membuktikan dengan tindakan bahawa kepelbagaian bukanlah jurang perpecahan, tetapi kekuatan yang menjunjung lambang bintang dan bulan sabit.

Under the bright sun of August, the streets of Malaysia are filled with waves of red and white. People tie the “Glorious Stripes” flag to the unique hibiscus flower lanyard. This seemingly ordinary action hides the deepest code of this country. The fourteen red and white stripes of the national flag, like the red rope hanging on it, weave the promise of common protection of multiple ethnic groups. The knots connected at the beginning and end of each red rope are like the intersection of the fate of each ethnic group – the coconut shell craftsmanship of the Malays, the knotting skills of the Chinese, and the dyeing tradition of the Indian ethnic group all complete a silent dialogue in the process of weaving the flag lanyard. When the craftsmen pass the red rope through the hibiscus flower copper buckle symbolizing ethnic integration, what they hold in their hands is not only a decoration, but also a civilization bond that transcends differences. These red ropes hanging on both sides of the national flag interpret the spirit of the founding of the country with a soft and tough posture. They are like the umbilical cord of a mother feeding her baby, closely connecting everyone’s breath with the pulse of the country; they are also like a bridge across mountains and rivers, allowing the vision of the peninsula and Sabah to resonate in the wind. When the red string flutters in the wind, it always reminds people of the ordinary people who sweated under the scorching sun to tie the flag – the piety of the hawker when he passed the rope through the flagpole, the concentration of the schoolchildren when they stood on tiptoe to tie the rope, all of which are silent expectations for the future of the country. Just as the flag rope must be tied firmly at both ends, Malaysia’s prosperity also requires the joint efforts of all citizens. This August, let us take the red string as an oath, weave unity in differences, and prove with actions that diversity is not a gully of division, but a force that holds up the star and crescent emblem.

在八月的艳阳下，马来西亚的街巷流动着红白辉映的浪潮。人们将”辉煌条纹”国旗系上特有的芙蓉花挂绳，这看似寻常的动作里，藏着这个国家最深沉的密码。

十四道红白相间的国旗条纹，正如悬挂其上的红绳，编织着多元族群共同守护的承诺。每根红绳首尾相连的绳结，恰似各族群命运的交汇点——马来族的椰壳工艺、华裔的绳结技艺、印度族群的染色传统，都在编织国旗挂绳的过程中完成无声的对话。当工匠们将红绳穿过象征民族融合的芙蓉花铜扣，他们手中的不仅是装饰物，更是跨越差异的文明纽带。

这些悬垂在国旗两侧的红绳，以柔软而坚韧的姿态诠释着立国精神。它们如同母亲哺育婴孩的脐带，将每个人的呼吸与国家的脉搏紧密相连；又像跨越山河的桥梁，让半岛与沙砂的愿景在风中共振。当红绳随风轻扬，总让人想起那些在烈日下挥汗系旗的普通民众——小贩将挂绳穿过旗杆时的虔诚，学童踮脚系绳时的专注，都是对国家未来的无声期许。

正如国旗挂绳必须两端同时发力才能系得牢固，马来西亚的繁荣也需要所有国民共同牵引。这个八月，让我们以红绳为誓，在差异中编织团结，用行动证明：多元不是分裂的沟壑，而是托举星月徽章的力量。