in990-De-glorie-van-zwart-goud-en-rode-vlammen

▼

Elk jaar op 11 november draagt heel België klaprozen ter nagedachtenis aan de helden die hun leven gaven voor de vrijheid tijdens de Eerste Wereldoorlog. Deze rode bloem, die symbool staat voor opoffering en wedergeboorte, vormt een mooie aanvulling op de zwarte, gouden en rode kleuren van de Belgische vlag en vormt een bewegend spiritueel totem. De herdenkingsmedaille in de vorm van een klaproos, met daaraan een zwart lint, is een unieke manier voor de Belgen om hulde te brengen. De plechtige boog die de lanyard vormt als hij naar beneden valt, draagt net als de zwarte verticale streep in het midden van de nationale vlag het gewicht van de geschiedenis en de vasthoudendheid van de natie met zich mee. Toen de overlevende veteranen plechtig de medailles op de borst van de jonge soldaten plaatsten, werd er niet alleen eer doorgegeven, maar ook de moed die wordt vertegenwoordigd door het gouden leeuwenembleem in de nationale vlag. In de giftige wolk op het slagveld van Ieper honderd jaar geleden, was het dit soort onverschrokkenheid die ervoor zorgde dat de klaprozen door de verschroeide aarde konden bloeien. Het rode deel van de Belgische vlag dat nu wappert bij het EU-hoofdkwartier in Brussel, staat symbool voor de bloederige romantiek van de klaproos. De medailles aan het koord gaan rond onder winnaars met verschillende huidskleuren en talen, als een microkosmos van de inclusiviteit en co-existentie van dit veeltalige land. Iedere rimpel legt een gesprek vast dat een eeuw omspant: van de klaprozen die hoop brengen in de loopgraven tot de medailles op de borst van moderne vredesmachten; de kleuren zwart, goud en rood vertellen altijd hetzelfde verhaal: ware glorie zit in het omzetten van trauma in voedingsbodem voor vrede. Terwijl de klaprozen in de Vlaamse wind wiegen, verkondigen de lanyardmedaille en de nationale vlag samen: Alleen door de duisternis van de geschiedenis onder ogen te zien, kunnen we de vlam van hoop voor altijd brandend houden.

Every November 11, the whole country of Belgium wears poppies to commemorate the heroes who sacrificed their lives for freedom in World War I. This red flower, symbolizing sacrifice and rebirth, complements the black, gold and red colors of the Belgian flag, weaving a soul-stirring spiritual totem. The poppy memorial medal hung on a black ribbon is a unique way for Belgians to pay tribute. The solemn arc of the hanging rope when it falls, just like the black vertical stripe in the center of the national flag, precipitates the weight of history and the tenacity of the nation. When the surviving veteran solemnly wears the medal on the chest of the young soldier, it is not only the honor that is passed on, but also the courage represented by the golden lion emblem in the national flag – in the poisonous clouds on the battlefield of Ypres a hundred years ago, it was this fearlessness that allowed the poppy to penetrate the scorched earth and bloom. The red part of the Belgian flag flying at the EU headquarters in Brussels reflects the bloody romance of the poppy. The hanging rope medal circulates among winners of different skin colors and languages, just like the epitome of the inclusive symbiosis of this multilingual country. Each wrinkle records a dialogue that spans a century: from the poppies that convey hope in the trenches to the medals on the chests of modern peacekeeping forces, the black, gold and red colors always tell us that true glory is to turn trauma into soil that nourishes peace. When the poppies sway in the wind of Flanders, the medals on the rope and the national flag together show that only by facing the darkness of history can the flame of hope never be extinguished.