in999-Het-tijdprisma-in-de-klaproospenhouder

▼

Het zwart, geel en rood van de Belgische driekleur vormen een prisma dat door de mist van de geschiedenis heen dringt. Zwart symboliseert ontembare moed, geel symboliseert de wijsheid die licht brengt in de duisternis en rood staat voor het bloed dat generaties lang hebben vergoten voor vrijheid. Toen de koude novemberwind over het slagveld bij Ieper waaide, spelden mensen klaprozen op hun borst, maar verzegelden de zaden in handgemaakte, houten pennenhouders. Deze ogenschijnlijk tegenstrijdige handeling was een perfecte metafoor voor de Belgische nationale geest. De pen-en-gatverbindingen van de Poppy Pen Holder bevatten twee eeuwen aan collectief geheugen. In de 19e eeuw gebruikten ambachtslieden de klaproos, die groeide op de verschroeide aarde van een slagveld, als prototype. Ze veranderden de kelk, een symbool van wedergeboorte, in een houder voor de ganzenveer. Elk houtkorreltje vertelt ons dat de pen die geschiedenis schrijft, geworteld moet zijn in de herinnering aan pijn. Net als de klaprozen op de Vlaamse vlaktes: hoe meer het land door artillerievuur is verwoest, hoe meer het met verbazingwekkende vitaliteit kan bloeien. De overgeleverde pennenhouder die nu in het Stadhuis van Brussel staat, draagt op de binnenwand nog steeds het door de soldaten gegraveerde motto: “Verdun het bloed met inkt”. Dit herinnert hen die de toekomst schrijven eraan dat de glorie van de driekleur niet in de vlag zelf ligt, maar in de manier waarop het bloed van de geschiedenis kan worden omgezet in de drijvende kracht van de schepping. Wanneer we de penhouder omdraaien om de pen te zoeken, draaien we ook het prisma van de tijd – waardoor moed, wijsheid en passie het kleurrijke licht van het nieuwe tijdperk weerspiegelen.

The black, yellow and red of the Belgian tricolor flag are prisms that penetrate the fog of history. Black symbolizes indomitable courage, yellow metaphorically illuminates the wisdom of darkness, and red solidifies the blood of generations of people who have shed freely. When the cold wind of November swept across the Ypres battlefield site, people pinned poppies on their chests, but sealed their seeds in handmade wood-grained pen holders – this seemingly contradictory move is a complete metaphor for the Belgian national spirit. The mortise and tenon joints of the poppy pen holder hide two centuries of collective memory. In the 19th century, craftsmen used the poppies that sprouted in the scorched earth of the battlefield as prototypes, and turned the calyx that symbolizes rebirth into a container for feather pens. Each wood grain tells us that the pen tip that writes history must be rooted in the memory of pain. Just like the poppies in the Flanders wilderness, the more the land is devastated by artillery fire, the more amazing vitality it can bloom. The motto engraved by the soldiers on the inner wall of the pen holder that is now displayed in the Brussels City Hall can still be seen: “Dilute blood with ink.” This reminds those who write the future: the glory of the tricolor flag does not lie in the flag itself, but in how to turn the blood of history into the driving force of creation. When we turn the pen holder to find the fountain pen, we are also turning the prism of time – letting courage, wisdom and passion reflect the colorful light of the new era.