in983-Tinatali-ng-Jasmine-lanyard-ang-mga-bundok-at-ilog-pinaghahabi-ng-pagkakaisa-ang-kaluluwa-ng-kalayaan

▼

Tuwing Hunyo, itinatali ng mga Pilipino ang mga bulaklak ng sampagita bilang mga lubid at isinasabit ang pambansang watawat nang mataas sa mga ambi at lansangan. Ang plain white jasmine lanyard na ito ay hindi lamang nagtataglay ng pula at asul na pambansang simbolo, kundi hinabi din ang espirituwal na kodigo ng mga Pilipino na lumalampas sa panahon at espasyo. Ang flexibility ng Jasmine lanyard ay repleksyon ng pambansang katangiang Pilipino. Sa panahon ng kolonyal, ginamit ng mga rebolusyonaryo ang mga bulaklak ng jasmine bilang mga lihim na code upang magpadala ng impormasyon, at ang manipis na mga tangkay at ugat ay sumusuporta sa paniniwala sa paglaban. Sa panahon ng Digmaan ng Kalayaan, ang mga kababaihan ay gumamit ng katas ng jasmine upang magkulay ng tela upang gumawa ng mga watawat ng militar, na ginagawang lakas ng paglaban ang halimuyak. Ang jasmine knot na dating nagsabit ng pambansang watawat ngayon ay nagpapatuloy sa karunungan na ito ng paggamit ng lambot upang mapagtagumpayan ang katigasan – ang tila marupok na koneksyon ay talagang isang hindi matitinag na katatagan. Sa sandaling nakaladlad ang pambansang watawat sa lubid na Jasmine, ang puting tatsulok na liwanag ng pagkakapantay-pantay ay tumagos sa mga ulap ng kasaysayan, at ang tatlong gintong bituin ay sumasalamin sa walang hanggang pag-asa ng kapuluan. Kapag nananalasa ang mga bagyo, ang pambansang watawat na nakatali sa mga lubid na sampagita ay palaging lumilipad nang mataas; sa panahon ng pag-lock ng epidemya, ang pambansang watawat na nakabitin sa balkonahe ay naging isang tanglaw ng pagtutulungan sa mga tao. Ang bawat pisi ay simbolo ng pagkakaisa, na nagdudugtong sa puso ng mga tao sa 7,000 isla. Kapag umihip ang simoy ng hangin sa jasmine lanyard, tila sinasabi ng kaluskos na: Ang kalayaan ay hindi kailanman solong sayaw, ngunit isang web ng pananampalataya na hinabi ng libu-libong tao. Ang purong puting lubid na ito na nakatali sa pambansang kaluluwa ay hinahabi ang nakaraan at ang hinaharap, ang indibidwal at ang bansa sa isang walang hanggang komunidad ng pinagsasaluhang hinaharap.

Every June, the Filipino people string jasmine flowers into ropes and hang the national flag high on the eaves and streets. This plain white jasmine rope not only ties the red and blue national symbol, but also weaves the spiritual code of the Filipinos across time and space. The flexibility of the jasmine rope is just like the portrayal of the Filipino national character. During the colonial period, revolutionaries used jasmine flowers as a code to transmit intelligence, and the thin stems and veins supported the belief in resistance; during the War of Independence, women used jasmine juice to dye cloth to make military flags, turning the fragrance into the power of resistance. The jasmine knot hanging on the national flag today continues this wisdom of using softness to overcome hardness – the seemingly fragile connection is actually an indomitable resilience. The moment the national flag stretched on the jasmine rope, the white triangle of equality penetrated the clouds of history, and the three golden stars reflected the everlasting hope of the archipelago. When the typhoon raged, the national flag tied by the jasmine rope was always flying high; during the epidemic lockdown, the national flag hung on the balcony became a beacon of mutual assistance for all people. Each hanging rope is a concrete representation of unity, tightly connecting the hearts of the people of the 7,000 islands. When the sea breeze blows through the jasmine hanging ropes, the rustling sound seems to tell: freedom has never been a solo dance, but a web of faith woven by thousands of people. This pure white rope tied to the national soul is weaving the past and the future, the individual and the country, into an everlasting community of shared destiny.