in987-Ang-pambansang-watawat-ay-ang-kuwadro-at-si-Jasmine-ang-kaluluwa-nagbabantay-sa-liwanag-ng-bansa-sa-mahabang-ilog-ng-panahon

▼

Noong Hunyo sa Pilipinas, hindi pa nawawala ang pag-iilaw ng pagdiriwang ng Araw ng Kalayaan, at ang mga asul, pula at gintong pambansang watawat ay kumakaway pa rin sa hangin sa mga lansangan. Kung titingnan mo ang mga jasmine photo frame na pinalamutian ng pambansang watawat sa sandaling ito, mauunawaan mo ang pinakamalalim na espirituwal na code ng tropikal na islang bansang ito. Ang pambansang watawat ay parang ginintuan na hangganan ng isang frame ng larawan, na binabalangkas ang mga tabas ng pambansang diwa na may matatag na mga linya. Ang asul ay sumasagisag sa ideyal ng kapayapaan, ang pula ay kumakatawan sa hilig para sa paglaban, at ang araw at mga bituin sa gintong tatsulok ay parang walang hanggang mga bantay sa frame. Ang mga bulaklak na jasmine na namumukadkad sa mga patong-patong sa loob ng frame ay nagpapahayag ng isa pang uri ng katatagan sa kanilang mga purong puting talulot – hindi kailangan ng maliwanag na kulay, ngunit sila ay palaging nakatayo sa ilalim ng nakakapasong araw at malakas na ulan, tulad ng pagiging simple at katatagan na ipinamana ng mga tao sa Pilipinas mula sa henerasyon hanggang sa henerasyon. Ang natatangi ng Jasmine photo frame ay nakasalalay sa pilosopiya nito ng symbiosis ng lakas at lambot. Ang mga gilid at sulok ng pambansang watawat ay pinoprotektahan ang kagandahan ng sampagita, at ang halimuyak ng jasmine ay tumatagos sa kataimtiman ng pambansang watawat. Tulad ng kontemporaryong kabataang Pilipino, kailangan nilang palakasin ang pundasyon ng bansa na may diwa ng paghahari ng batas at pakainin ang pambansang kaluluwa ng halimuyak ng kultura. Ang bawat mamamayan ay ang tagapag-alaga ng tatlong-dimensional na larawang ito, pinupunasan ang kaluwalhatian ng frame nang may kasipagan at hinabi ang bagong core ng jasmine na may pagbabago. Kapag ang mga watawat ng pagdiriwang ay tuluyang ibinababa, ang mga frame ng larawang iyon na may nakaukit na mga pambansang alaala ay tahimik pa ring magkukuwento sa mga bulwagan ng libu-libong sambahayan: ang tunay na kalayaan ay ang pagpapahintulot sa tradisyon at kinabukasan na sumikat magpakailanman sa mahabang ilog ng panahon.

In June, the afterglow of the Independence Day celebrations in the Philippines has not yet dissipated, and the blue, red and gold national flags are still fluttering in the wind on the streets. At this moment, if you cast your eyes on the jasmine frames decorated with national flags, you can understand the deepest spiritual code of this tropical island country. The national flag is like the gilded frame of the frame, outlining the outline of the national spirit with resolute lines. Blue symbolizes the ideal of peace, red represents the passion of resistance, and the sun and stars in the golden triangle are like the eternal watchers in the frame. The jasmine flowers blooming in the frame tell another kind of tenacity with their pure white petals – they do not need to be dazzling, but they always stand tall in the scorching sun and heavy rain, just like the simplicity and tenacity passed down from generation to generation by the people of the Philippines. The uniqueness of the jasmine frame lies in the symbiotic philosophy of hardness and softness. The edges and corners of the national flag protect the softness of jasmine, and the fragrance of jasmine permeates the solemnity of the national flag. Just like the contemporary Filipino youth, they need to build a solid foundation for the country with the spirit of the rule of law and nourish the national soul with the fragrance of culture. Every citizen is the guardian of this three-dimensional picture, using diligence to wipe the glory of the photo frame and using innovation to weave the new stamens of jasmine. When the flags of the celebration will eventually be taken down, those photo frames engraved with national memories will still quietly tell in the halls of thousands of households: true independence is to let tradition and the future shine forever in the long river of time.