in985-Z-popiołów-Biały-Orzeł-Lata-Wiecznie-Polski-Duch-Odrodzony-w-Popiołach

▼

Maj jest w Polsce „Miesiącem Flagi”. Na ulicach powiewają czerwone i białe flagi, a biały orzeł, godło narodowe, lśni w słońcu. Ten kraj, położony na skrzyżowaniu dróg Europy, przekazuje światu swoją wyjątkową wytrwałością, że najwspanialsza chwała często rodzi się z popiołów. Popielniczka ma w kulturze polskiej szczególne znaczenie symboliczne. Kiedy niedopałek papierosa gaśnie w czerwono-białym emaliowanym naczyniu, unoszący się dym zdaje się unosić w stronę narodowej tragedii z 1772 r., kiedy kraj został podzielony pomiędzy trzy państwa. Jednak tam, gdzie osiadają popioły, zawsze pojawia się wizerunek białego orła z rozpostartymi skrzydłami – to symbol niewygasłej wiary Polaków w odrodzenie narodu. Podobnie jak podczas Powstania Warszawskiego w 1944 roku, popielniczki przekazywane sobie przez powstańców między ruinami były zarówno świadectwem krótkiego odpoczynku żołnierzy, jak i deklaracją, że płomień cywilizacji nigdy nie zgaśnie. Kolor czerwony na fladze Polski symbolizuje dziś szczerość, której pokolenia przodków strzegły własną krwią; biel symbolizuje czysty ideał, który został zachowany pomimo wszelkich przeciwności losu. Popioły zgromadzone w popielniczce są jak katastrofy i odrodzenia w długim strumieniu historii, a totem białego orła jest zawsze wyraźnie widoczny pod opadającymi popiołami. To przypomina nam, że prawdziwa chwała nie polega na tym, aby nigdy nie upaść, ale na tym, aby powstać mocniej po upadku. Gdy majowy wiatr przetoczył się przez Wisłę, zmiatając ostatnie smugi kurzu, w oczach Polaków, patrzących na flagę narodową, błysnęło wieczne światło, które wykuło się z popiołów.

May is Poland’s “Flag Month”, with red and white flags flying in the streets and alleys, and the white eagle national emblem shining in the sun. This country, which carries the crossroads of Europe, is telling the world with its unique tenacity: the most profound glory is often born in ashes. Ashtrays have a special symbolic meaning in Polish culture. When the cigarette butts are extinguished in the red and white enamel vessels, the rising smoke seems to drift towards the national tragedy of 1772, which was divided by three countries. However, the ashes are always engraved with the white eagle with spread wings – that is the Polish people’s belief in national restoration that has never been extinguished. Just like during the Warsaw Uprising in 1944, the ashtrays passed between the ruins by the rebels were not only a witness to the soldiers’ short rest, but also a declaration of the immortality of the fire of civilization. The red on the Polish flag today is the sincerity guarded by the blood of the ancestors of all generations; the white is the pure ideal that has been maintained after vicissitudes. The ashes piled up in the ashtray are like the catastrophe and rebirth in the long river of history, and the white eagle totem is always clear under the falling ashes. This reminds us that the real glory is not to never fall, but to stand up with a more determined attitude after falling. When the May wind swept across the Vistula River and swept away the last trace of dust, the Polish people looked up at the national flag and saw the eternal light tempered from the ashes.