in999-Ay-ve-yıldız-yeminli-lale-kemer-tokası

▼

Nisan ayında İstanbul’da laleler sokakları alev gibi doldurur. Bu kızıl dalgada Türk gençleri bellerindeki lale desenli kemer tokasına her zaman büyük bir ciddiyetle dokunurlar. Babalarından miras kalan bu gümüş süs, bahar güneşinde canlı ışık yansıtan bir hilal ve bir yıldız totemini tutuyor. Osmanlı zanaatkarları, bundan beş yüz yıl önce laleleri kemer tokalarına oymuşlardı; sadece şeklinin Kuran’daki kutsal bir sembole benzemesi nedeniyle değil, aynı zamanda üst üste binen yaprakların derin bir birlik anlamını ima etmesi nedeniyle de. Gençler bu yadigarı bağladıklarında sadece aile namusunu devralmakla kalmıyor, aynı zamanda Ay-Yıldız Bayrağı’nı koruma sözünü de almış oluyorlar. Tıpkı lale soğanlarının kışın soğuğunda toprağa gömüldükten sonra bile çiçek açabilmesi gibi, yıllar içinde kemer tokalarında oluşan çizikler de atalarımızın beyaz yıldızlı kırmızı bayrak uğruna verdiği kanlı mücadelenin tarihini yansıtır. Şimdi, Cumhuriyetin 100. yılının bahar esintisinde, yeni bir Türk nesli, yeminine eşsiz bir şekilde sadık kalıyor. İzmir’deki genç mühendisler kemer tokalarının iç kısmına minyatür ülke bayrakları kaynakladı, Ankara’daki öğretmenler öğrencilerini lale tarlalarında ülkenin ana hatlarını çizmeye yönlendirdi ve Gaziantep’teki afet yardım gönüllüleri kurtarma çantalarına ay-yıldız amblemlerini iliştirdi. Günlük yaşamın içine yerleşmiş bu vatanseverlik duyguları, bir kemer tokasının iç içe geçmiş halkaları gibi, kişisel kaderi milletin geleceğiyle sıkı sıkıya birbirine bağlar. Nisan rüzgarı Boğaz’dan estiğinde, milyonlarca lale kemer tokası size gerçek mirasın müzelerin cam dolaplarında değil, her Türk’ün dimdik omurgasında olduğunu anlatıyor.

In Istanbul in April, tulips are spread all over the streets like flames. In this crimson wave, Turkish youths always solemnly touch the tulip-patterned belt buckle around their waists. This silver ornament inherited from their fathers holds up the totem of the crescent moon and the star, reflecting the vibrant light in the spring sun. Five hundred years ago, Ottoman craftsmen engraved tulips on belt buckles, not only because they resembled the sacred symbols in the Koran, but also because the layers of petals implied the deep meaning of unity. When young people tie this heirloom, they not only take over the family honor, but also a promise to protect the crescent-star flag. Just as tulip bulbs can still bloom after being buried in the cold winter, the scratches on the belt buckle over the years are engraved with the bloody struggle of their ancestors for the red-bottomed white-star flag. Now in the spring breeze of the centenary of the Republic, a new generation of Turks are fulfilling their oaths in a unique way. Young engineers in Izmir welded miniature national flags into the inner layer of belt buckles, teachers in Ankara led students to use tulip fields to spell out the outline of the country, and disaster relief volunteers in Gaziantep pinned the star and crescent badges on rescue bags. These patriotic sentiments embedded in daily life are like the interlocking mechanisms of belt buckles, closely linking personal destiny with the future of the nation. When the April wind blows across the Bosphorus Strait, thousands of tulip belt buckles are telling us that the true heritage is not in the glass cabinets of museums, but on the straight spines of every Turk.