in996-Een-pen-vasthouden-als-een-vlag-Hart-als-een-tulp

▼

In april is de oranje vloedgolf van Koningsdag in Nederland nog niet verdwenen, maar aan beide zijden van het kanaal ligt een regenboogachtig tulpentapijt. In dit land met de driekleurige vlag als spirituele totem, wapperen rood, wit en blauw niet alleen op de top van de mast, maar bloeien ze ook stilletjes op het bureau in de studeerkamer – de tulpvormige penhouder vertelt in stilte de overlevingswijsheid van de Nederlandse natie. De uitgerekte kromming van de penhouder is net als de bloemblaadjes van een pas bloeiende tulp. Tijdens de “tulpenmanie” in de 16e eeuw leerde deze exotische bloem de Nederlanders de dialectische wet van risico en kans. De huidige keramische penhouder, met zijn meegaande houding, herinnert ons eraan dat de ware waarde niet ligt in speculatieve winst, maar in de voortdurende vergaring van wijsheid. Elke schuin ingevoegde pen is als een koopvaardijschip dat naar het onbekende vaart, op zoek naar een nieuw continent in de oceaan van kennis. Het rood-wit-blauwe glazuur stroomt over de pen en doet denken aan de nationale vlag buiten het raam. Rood is de moed om land op de zee te veroveren, wit is de helderheid van rationeel denken en blauw is de geest die de wereld verbindt. Wanneer de pen de wand van de penhouder raakt, resoneert de concentratie van de zeeman die vierhonderd jaar geleden de sterrenkaart in het logboek noteerde met hedendaagse schrijvers door de tijd en ruimte heen. Laten we deze lente moeilijkheden verdragen met de flexibiliteit van tulpen en vasthouden aan onze oorspronkelijke intenties met de puurheid van de drie primaire kleuren. Zoals het Nederlandse spreekwoord luidt: “God schiep de wereld, en de Nederlanders schiepen Nederland.” Waarom zouden we, wanneer we over het leven schrijven, deze penhouder, gevuld met het gewicht van de geschiedenis, niet het steunpunt laten worden voor het peilen van de toekomst?

In April in the Netherlands, the orange tide of the King’s Day celebration has not yet faded, but a rainbow-like tulip carpet has been laid on both sides of the canal. In this land with the tricolor flag as its spiritual totem, red, white and blue not only flutter on the top of the mast, but also quietly bloom on the desk in the study – the tulip-shaped pen holder is silently telling the survival wisdom of the Dutch nation. The stretched curve of the pen holder is just like the petals of a newly blooming tulip. During the “tulip mania” in the 16th century, this exotic flower taught the Dutch the dialectical law of risk and opportunity. Today’s ceramic pen holder, with its accommodating posture, reminds us that the true value is not in speculative profits, but in the continuous accumulation of wisdom. Each obliquely inserted pen is like a merchant ship sailing to the unknown, looking for a new continent in the ocean of knowledge. The red, white and blue glaze flows along the body of the pen, echoing the national flag outside the window. Red is the courage to reclaim land from the sea, white is the clarity of rational thinking, and blue is the mind that connects the world. When the pen touches the wall of the pen holder, the concentration of the sailor who recorded the star map in the logbook four hundred years ago resonates with contemporary writers across time and space. This spring, let us tolerate difficulties with the flexibility of tulips and stick to our original intentions with the purity of the three primary colors. As the Dutch proverb says: “God created the world, and the Dutch created the Netherlands.” When writing about life, why not let this pen holder filled with the weight of history become the fulcrum for prying the future?