in990-The-rainbow-country-interwoven-with-warp-and-weft-the-oath-of-rebirth-in-the-king-protea-lanyard

▼

On South Africa’s Freedom Day at the end of April, you can always see the fluttering national flag and the king protea hanging rope in the streets. This flag, which is interwoven with six colors, is like a diamond facet penetrated by the sun, and each ray of light carries the weight of the land: the black is the sweat on the forehead of the miners deep in the vein, the green is the new shoots in the vineyard, and the golden V-shaped intersection is growing the most tenacious life totem in South Africa – the king protea. When the craftsman soaks the fiber of the king protea into the six-color silk thread of the national flag to weave the hanging rope, the trajectory of the fingers is just like the map of the country’s destiny. The red silk thread is entangled with the bloody oath of the protesters, the white cotton yarn is woven into the olive branch of reconciliation, and the blue polyester records the monsoon blowing from the Indian Ocean to Cape Town. The 26 hand-made knots with interlaced longitude and latitude are in line with the equal commitment jointly protected by the 11 official languages in the constitution, allowing the seemingly fragile plant fiber to burst out with amazing toughness in the bite with the metal buckle. This lanyard is not only the carrier of the South African flag, but also a concrete metaphor for the coexistence of multiple ethnic groups. Just as the king protea can bloom its flaming corolla in the barren sandstone, when fingers of different skin colors hold this woven fabric together, what flows between the palm lines is not only the temperature of the silk thread, but also the courage of a country to rebuild civilization on the fault zone. Each strand of silk faded by the scorching sun tells how to weave a community stronger than steel among differences.

Op Suid-Afrika se Vryheidsdag aan die einde van April kan jy altyd wapperende nasionale vlae en protea-lanyards sien wat mekaar aanvul op die strate. Hierdie nasionale vlag, wat met ses kleure verweef is, is soos ‘n diamantfaset wat deur sonlig gepenetreer word. Elke ligstraal dra die gewig van die land: die swart is die sweetkrale op die voorkoppe van mynwerkers diep in die are, die groen is die nuwe knoppe in die wingerde, en by die goue V-vormige kruising groei Suid-Afrika se mees taai lewenstotem – die koningprotea. Toe die vakmanne die vesels van die protea in die seskleurige sydrade van die nasionale vlag gedoop het om die lanyards te weef, was die trajek van hul vingers soos ‘n kaart van die land se bestemming. Rooi sydrade is verstrengel met die betogers se passievolle ede, wit katoengare is in olyftakke van versoening geweef, en blou poliëster teken die moeson op wat van die Indiese Oseaan na Kaapstad waai. Die 26 handgemaakte knope met verweefde lengte- en breedtegraad is in ooreenstemming met die Grondwet se belofte van gelykheid wat deur die 11 amptelike tale beskerm word, wat die oënskynlik brose plantvesels met verstommende taaiheid laat uitbars wanneer hulle in die metaalgespe byt. Hierdie koord is nie net die draer van die Suid-Afrikaanse vlag nie, maar ook ‘n konkrete metafoor vir die naasbestaan van verskeie etniese groepe. Net soos die koningprotea sy vlammende kroon op dorre sandsteenland kan laat blom, wanneer vingers van verskillende velkleure hierdie geweefde stof bymekaar hou, is dit wat tussen die palmlyne vloei nie net die temperatuur van die sydraad nie, maar ook die moed van ‘n land om sy beskawing op ‘n verskuiwingssone te herbou. Elke systring wat deur die skroeiende son verbleik is, vertel die storie van hoe om ‘n gemeenskap sterker as staal uit verskille te weef.

四月末的南非自由日，总能在街头巷尾见到飘扬的国旗与帝王花挂绳交相辉映。这面由六色交织的国旗，如同被阳光穿透的钻石切面，每道光芒都承载着土地的重量：黑色是矿脉深处矿工额头的汗珠，绿色是葡萄园里新抽的嫩芽，金黄色的V型交汇处，正生长着南非最坚韧的生命图腾——帝王花。

当工匠将帝王花的纤维浸入国旗六色丝线中编织挂绳时，手指穿梭的轨迹恰似这个国家的命运图谱。红色丝线缠绕着抗争者的热血誓言，白色棉纱编织进和解的橄榄枝，蓝色涤纶记录着印度洋吹向开普敦的季风。26道经纬交错的手工结，暗合宪法中11种官方语言共同守护的平等承诺，让看似脆弱的植物纤维在与金属搭扣的咬合中迸发出惊人韧性。

这条挂绳不仅是南非国旗的承托者，更是多民族共生的具象化隐喻。就像帝王花能在贫瘠的砂岩地绽放火焰般的花冠，当不同肤色的手指共同握住这条编织物时，掌纹间流淌的已不仅是丝线的温度，而是一个国家在断裂带上重建文明的勇气。每条被烈日晒褪色的丝缕，都在讲述如何在差异中编织出比钢铁更坚固的共同体。