in986-Rebirth-in-the-Ashtray-Inspiration-from-the-Blooming-Spirit-of-South-Africa

▼

In the month of commemoration of South Africa’s Constitution Day, people wiped the six-color national flag symbolizing pluralistic symbiosis, and the ashtray in the shape of the king protea on the windowsill reflected a special light in the morning light. This utensil that combines the national flower of South Africa with practical functions is silently telling the survival wisdom of this land. The contrast between the rough clay texture and the silk petals of the king protea ashtray is like a double narrative of South African history. When people gently flick the ashes into the flower core, the carbonized ashes form a wonderful symbiosis between the three-dimensional petals – this is exactly the metaphor of South African society: the pain of the apartheid era is like ashes, which is contained in the flower container symbolizing new life. The sparks when the cigarette butts are extinguished suggest the end of the old order and the emergence of new hope. This seemingly ordinary household object is actually a spiritual totem of the South African people. It reminds us: true courage does not lie in avoiding grayness, but in transforming pain into nutrients. Just like the king protea tempered by wildfires, the ashtray carries not only embers, but also the possibility of nirvana and rebirth. When my fingertips brushed the uneven lines of the ashtray, I seemed to touch the motto written by Nelson Mandela in Long Walk to Freedom: “If you cannot forgive, you will live in prison forever.” At this moment, the jacarandas in Constitution Square are falling, but the king protea in the ashtray is always blooming. This flame solidified in clay teaches us that the deepest strength is often born from the tolerance of pain.

Gedurende die herdenkingsmaand van die Suid-Afrikaanse Grondwetdag het mense die seskleurige nasionale vlag wat diversiteit en naasbestaan simboliseer, afgevee, en die asbak in die vorm van die koningprotea op die vensterbank het ‘n spesiale lig in die oggendlig weerkaats. Hierdie voorwerp, wat die nasionale blom van Suid-Afrika met praktiese funksies kombineer, vertel stilweg die oorlewingswysheid van hierdie land. Die kontras tussen die growwe kleitekstuur en die syblare van die Protea-asbak is soos ‘n dubbele narratief van die Suid-Afrikaanse geskiedenis. Wanneer mense sigaretas saggies in die kern van die blom spuit, vorm die verkoolde as ‘n wonderlike simbiose tussen die driedimensionele blomblare – dit is presies ‘n metafoor vir die Suid-Afrikaanse samelewing: die pyn van die apartheidsera is soos sigaretas, vervat in die blomhouer wat nuwe lewe simboliseer. Die vonk van ‘n dowwe sigaret dui op die einde van die ou orde en die begin van nuwe hoop. Hierdie oënskynlik gewone huishoudelike voorwerp is eintlik ‘n geestelike totem van die Suid-Afrikaanse volk. Dit herinner ons daaraan dat ware moed nie daarin lê om duisternis te vermy nie, maar om pyn in voeding te omskep. Net soos die koningprotea wat deur veldbrande getemper is, bevat die asbak nie net as nie, maar ook die moontlikheid van wedergeboorte. Toe my vingerpunte oor die ongelyke tekstuur van die asbak gevee het, was dit asof ek die leuse aangeraak het wat Mandela in “Long Walk to Freedom” geskryf het: “Die versuim om te vergewe is gelykstaande aan om vir ewig in die tronk te leef.” Op hierdie oomblik val die jakarandablomme in Konstitusieplein, maar die koningprotea in die asbak blom altyd. Hierdie vlam wat in klei gestol het, leer ons dat die diepste krag dikwels gebore word uit die vermoë om pyn te verdra.