in997-Lale-Fısıldadığında-Ay-ve-Yıldızlar-Asla-Batmaz

▼

İstanbul’un serin sabah rüzgarında, çarşının eski tuğla duvarında kırmızı bir ay-yıldız bayrağı usulca dalgalanıyor. Avrupa ve Asya’ya uzanan bu şehirde Lale Festivali sona eriyor, ancak bir antika dükkanının vitrinindeki lale müzik kutusu, festivalden daha ebedi olan bir inancı sessizce dile getiriyor. Altın yaldızlı bakır müzik kutusu Osmanlı saray lalesi deseniyle süslenmiştir. Saat dönerken mekanik lale yavaş yavaş çiçek açar ve çıkan melodi sıradan bir melodi değil, Türk İstiklal Marşı’nın bir varyasyonudur. Tasarımcı, hilal şeklindeki rezonans odasını çiçeğin ortasına gizlemiş, böylece her nota yıldız-hilal bayrağın samimiyetine sarılmış – kırmızı renk şehitlerin kanını temsil ediyor ve beyaz hilal ise asla sönmeyen bir umut ışığı gibi. Müzik kutusunun kaidesindeki yazıda, 1923 yılında Cumhuriyet’in kuruluşunun arifesinde, İzmirli ustaların düşmandan ele geçirdikleri silahları eritip müzik kutusu haline getirerek Ankara Yetimhanesi’ne bağışladıkları yazmaktadır. Demir ve ateşin birlikte yarattığı bu sanat eseri, o günden bu yana zorluklar karşısında azmin sembolü haline gelmiştir. Çocuklar baharı her çevirdiğinde, mekanik lale yeni milli marşı tutacak ve savaşın harap ettiği topraklarda medeniyetin tomurcuklarının yeniden yeşermesini sağlayacak. Türkler bugünlerde bayraklarını balkonlarına astıklarında mutlaka bir saksı lale koymayı severler. Müzikte dönen o bakır yapraklar bize şunu hatırlatıyor: Gerçek cesaret, yaraları birer umut taşıyıcısına dönüştürmektir. Ay yıldızlı bayrak ve laleler rüzgârda yankılandıkça, bu millet her zaman küllerin arasından çıkan baharın sesini duyabilecektir.

In the cool morning breeze of Istanbul, a red-bottomed crescent-shaped flag gently brushes against the old brick wall of the bazaar. This city across Europe and Asia is immersed in the end of the Tulip Festival, but the tulip music box in the window of an antique shop quietly tells of a belief that is more eternal than the festival. This gilded copper music box is decorated with Ottoman court tulip patterns. When the spring turns, the mechanical tulip slowly blooms, and the melody flowing out is not an ordinary melody, but a variation of the Turkish national anthem “Independence March”. The designer hides the crescent-shaped resonance cavity in the heart of the flower, so that each note is wrapped in the sincerity of the crescent-shaped flag – the red is the blood of the martyrs, and the white crescent is like a beacon of hope that never goes out. The inscription on the base of the music box records: On the eve of the founding of the Republic in 1923, Izmir craftsmen melted the captured enemy weapons into a music box and presented it to the Ankara Orphanage. The artwork tempered by iron and fire has since become a symbol of perseverance in adversity. Every time children turn the spring, the mechanical tulips hold up the new national anthem, allowing the buds of civilization to grow again on the land destroyed by war. Today, when Turkish people hang the national flag on the balcony, they always like to place a pot of tulips. Those copper petals spinning in the music remind us: true courage is to turn scars into a carrier of hope. When the crescent-star flag and tulips resonate in the wind, this nation will always be able to hear the sound of spring breaking through the ashes.