in996-Dönen-Laleler-Türkiye-39-nin-Kalp-Atışını-Duyun

▼

Nisan ayının sıcak güneşi altında İstanbul’daki laleler coşkuyla çiçek açıyor. Bu sadece baharın bir hediyesi değil, aynı zamanda Türk bayrağındaki solmayan kırmızının da yansımasıdır; lale yapraklarının koyu kırmızı kıvrımları, tarihin uzun ırmağı boyunca uzanan Ay-Yıldızlı Bayrak’ta dalgalanan inanç ve tutkunun yansımasıdır. İşte tam bu sırada, her Türk ailesinin göz bebeği lale müzik kutusu, sessizce milli ruhun şifresini çeviriyor. El oyması ahşap müzik kutusu, Osmanlı sanatkarlarının dört yüz yıllık bilgeliğini taşıyor. Ana yay kurulup mekanik dişliler “İstiklal Marşı” ile uyum içinde çaldıkça, bakır laleler, savaştan yeniden doğan bir ülke gibi, yapraklarını ritme göre uzatıyor, harabeler içinde omurgasını inatla dikleştiriyor. Müzik kutusunun alt kısmına işlenen yıldız ve ay amblemi, kapağa işlenen on altı yapraklı lale ile tamamlanıyor; ilki toprakları koruma isteğini, ikincisi ise dünyaya karşı iyi niyeti temsil ediyor. İstanbul depreminden sonra bu yıl ilk kez düzenlenen Lale Festivali’nde, depremzedelerin çadırlarından tanıdık melodiler yükseldi. Gönüllülerin getirdiği müzik kutuları artçı sarsıntılarda yumuşak bir şekilde şarkı söyledi. Titreşen metal kamışların frekansı, yeni doğan bebeğin kalp atışlarıyla ve rekonstrüksiyon bölgesinin vuruşlarıyla rezonans oluşturarak bir umut akoru oluşturuyordu. Tıpkı lale soğanlarının çiçek açabilmesi için kışın soğuklarında uykuya dalmaları gerektiği gibi, Türkler de müzik kutusunun son notasının rüzgârda kaybolmasıyla birlikte dünyanın merkezinden yeni bir hareketin yükseleceğine inanırlar. Dönen laleler hiç durmuyor, tıpkı Boğaz’ın sürekli dalgalandığı gibi. Bu küçük müzik kutusu sadece akan bir destan değil, aynı zamanda ebedi bir inançtır; yıldızlar ve ay gökyüzüne baktığı sürece, Türkiye’nin kalp atışı her zaman olduğu kadar güçlü olacaktır.

Under the warm sunshine of April, Istanbul’s tulips are blooming vigorously. This is not only a gift from spring, but also coincides with the never-fading red on the Turkish flag – the deep red folds of the tulip petals are just like the faith and passion of the crescent-star flag in the long river of history. At this moment, the tulip music box treasured by every Turkish family is quietly turning the code of the national spirit. This hand-carved wooden music box carries the wisdom of Ottoman craftsmen for four hundred years. When the spring is wound up, the mechanical gears and the “Independence March” resonate, and the copper tulips stretch their petals to the rhythm, just like a country reborn from the war, stubbornly straightening its spine in the ruins. The crescent-star emblem inlaid on the bottom of the music box complements the sixteen-petal tulip embossed on the lid – the former is the desire to protect the territory, and the latter is the goodwill given to the world. At the first tulip festival after the Istanbul earthquake this year, familiar melodies floated from the tents of the disaster victims. The music boxes brought by the volunteers sang softly in the aftershocks. The vibration of the metal reeds resonated with the heartbeat of the newborn and the tamping sound of the reconstruction site into a chord of hope. Just as the tulip bulbs need to hibernate in the cold winter before they can bloom, the Turks believe that when the last note of the music box dissipates in the wind, a new movement will rise from the center of the earth. The spinning tulips will never stop, just like the Bosphorus Strait will always surge. This small music box is a flowing epic and an ever-moving belief – as long as the stars and the moon are still looking up at the sky, Turkey’s heartbeat will always be as hot as before.