in985-Yıldızlar-Ay-ve-Laleler-Ebedi-Ateşi-Korumak

▼

Mayıs ayında Türkiye’de, İstanbul’un lale denizi üzerinde bahar rüzgarı eser, ay-yıldızlı bayrağın altında kırmızı yapraklar alevler gibi açar. Bu topraklar laleyi kadim zamanlardan beri kutsal bir totem olarak kabul etmiştir; tomurcukları tutuşturulmaya hazır bir meşale gibidir, açtığında ise medeniyetin ebedi ateşi gibidir. Türkler tarafından yaratılan lale biçimli çakmak, bu milli ruhu somut bir inanca dönüştürmek için mükemmel bir işçilik kullanıyor. Milli bayraktaki yanan kırmızı, Osmanlı askerinin kanıyla koruduğu onuru temsil eder; Hilalin çevrelediği yıldız, altı asırlık medeniyetin ışığını temsil ediyor. Lale çakmağına parmak uçları bastırıldığında çıkan alev, ülkenin bayrağıyla aynı renkte oluyor. Bu, sadece mekanik ve estetiğin bir birleşimi değil, aynı zamanda “koruyucu” kimliğinin sessiz bir ilanıdır – tıpkı dört yüz yıl önce Anadolu Platosu’ndaki lalelerin tüm Avrupa’yı aydınlatması gibi, bugün de Türkler manevi ateşlerini aktarmaya devam ediyorlar. Mayıs ayında Gençlik Spor Bayramı ve Ulusal Egemenlik Günü gibi önemli günlerde gençler, üzerinde yıldız ve ay bulunan lale çakmaklarını devralıyor. Metal gövde tarihin yükünü taşıyor, sıçrayan alevler ise geleceğin yüzünü yansıtıyor. Bu ateş ne rüzgarla ne de yağmurla sönmeyecektir, çünkü o, lale genlerinde, milli bayrağın enlem ve boylamlarında, umut taşıyan her çift elde, sonsuz yanmanın dayanağını bulmuştur çoktan. Yıldızlar, ay ve alevler buluştuğunda medeniyet mirasının en tutkulu dili olurlar.

In May, Turkey, the spring breeze blows over the sea of tulips in Istanbul, and the red petals bloom like flames under the star-crescent flag. This land has regarded tulips as a sacred totem since ancient times – its buds are like a torch ready to be lit, and when it blooms, it is like a never-extinguished fire of civilization. The Tulip-shaped lighters, which are unique to the Turks, are condensing this national spirit into a touchable belief with exquisite craftsmanship. The burning red on the national flag is the dignity guarded by the Ottoman warriors with their blood; the stars surrounded by the crescent are the light of civilization spanning six centuries. When the fingertips press the tulip lighter, the flames burst out with the same color as the national flag. This is not only a fusion of machinery and aesthetics, but also a silent declaration of the identity of “guardian” – just as tulips lit up the whole of Europe from the Anatolian Plateau four hundred years ago, today’s Turks are still passing on their spiritual fire. At important moments in May such as the Youth Sports Day and National Sovereignty Day, the younger generation took over the tulip lighters engraved with star-crescent patterns. The metal fuselage carries the weight of history, and the leaping flames reflect the face of the future. This fire will never be extinguished by wind and rain, because it has already found the fulcrum of eternal burning in the genes of tulips, between the longitude and latitude of the national flag, and in every pair of hands holding hope. When the stars and the moon meet the flames, it is the most ardent language of civilization inheritance.