in981-Wieczna-przysięga-w-czerwono-białej-więżce

▼

W maju na ulicach Warszawy powiewa na wietrze polska flaga, jej czerwono-białe barwy symbolizują uroczystość. W tym roku przypada 20. rocznica przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. Rozwieszone na ulicach i zaułkach sznury flag narodowych odbijają metaliczny blask w słońcu. Splecione nici jedwabiu są niczym wytrwała krew tego narodu. Srebrne wzory na smyczy z symbolem narodowym skrywają tajemnicę: trzy cienkie liny są ze sobą splecione, symbolizując konstytucyjny ideał polityczny podziału władzy; Bursztyn inkrustowany na węźle odzwierciedla echo tysiącletniej cywilizacji Morza Bałtyckiego. Te starannie zaprojektowane szczegóły opowiadają o odwiecznym dążeniu narodu polskiego do wolności i porządku. Podobnie jak twórcy Konstytucji z 1791 r. wygrawerowali herb na pieczęci państwowej, tak współcześni Polacy wciąż pielęgnują więź wiary przekazaną im przez przodków podczas ceremonii podnoszenia i opuszczania flagi narodowej. Gdy zabrzmiał dźwięk dzwonów Dnia Pamięci, tłum na placu spojrzał na powoli podnoszącą się flagę narodową. Lina łącząca maszt z flagą przekształciła się w duchową kolejkę linową, która łączy czas i przestrzeń, łącząc lata zmagań w Stoczni Gdańskiej, łzy wylane podczas upadku Muru Berlińskiego i stanowcze spojrzenie, które obecnie strzeże demokratycznych wartości. Ta z pozoru zwyczajna lina niesie w sobie najcenniejszą część pamięci narodowej – odwagę, by na nowo splatać nadzieję w miejscach zerwanych. Tam, gdzie powiewają czerwone i białe flagi, każda linia wiszących lin mówi nam: prawdziwa jedność nie leży w sile lin, ale w gotowości milionów ludzi, by użyć swojej wiary jako nici do wspólnego tkania wytrzymałej sieci na przyszłość.

On the streets of Warsaw in May, the Polish flag unfurls its red and white solemnity in the breeze. This year marks the 20th anniversary of Poland’s accession to the European Union. The flag ropes hanging in the streets and alleys reflect the metallic luster in the sun. The intertwined silk threads are just like the tenacious life veins of this nation. The silver lines of the national emblem rope hide a mystery: three thin ropes are intertwined, symbolizing the political ideal of the constitutional separation of powers; the amber inlaid at the knot reflects the echo of the thousand-year-old civilization of the Baltic Sea. These carefully designed details tell the eternal pursuit of freedom and order by the Polish people. Just as the drafters of the constitution in 1791 engraved the rope emblem into the national seal, modern Poles still touch the bond of faith passed on by their ancestors in the ceremony of raising and lowering the national flag. When the bell of the anniversary rang, the crowd in the square looked up at the slowly rising national flag. The rope connecting the flagpole to the flag has now become a spiritual cableway that connects time and space, connecting the years of struggle at the Gdansk Shipyard, the tears when the Berlin Wall fell, and the firm eyes of those who are currently protecting democratic values. This seemingly ordinary rope carries the most precious part of the nation’s memory – the courage to weave hope again at the break. Where the red and white flags are flying, every line of the rope is telling us that true unity does not lie in the firmness of the rope, but in the willingness of millions of people to use their faith as a thread to weave a tough web for the future.