in994-Draaiende-klaproos-De-helende-kracht-van-de-tijd-in-de-drie-kleuren-van-de-nationale-vlag

▼

In België zie je in oktober op straat klaprozenbroches en driekleurige vlaggen. Terwijl mensen deze bloedrode bloem dragen ter nagedachtenis aan de oorlogsslachtoffers, draait een antieke klaproosmuziekdoos zachtjes rond in de klokkentoren op het Brusselseplein. De ebbenhouten basis en de vergulde tandwielen zijn een verwijzing naar de zwart-geel-rode allegorie van de Belgische vlag. Dit muziekdoosje, dat in 1918 werd gemaakt, draagt met zijn zwarte voet het gewicht van de geschiedenis met zich mee. De gouden tandwielen staan voor de oneindige erfenis van wijsheid, terwijl de rode klaprozen die bloeien als de boom draait, op de melodie van In Flanders Fields een helende kracht vormen die tijd en ruimte overstijgt. Elk onderdeel is in lijn met de filosofie van de nationale vlag: het donkere verleden zal uiteindelijk licht brengen en de nauwkeurige werking van het mechanisme symboliseert de onvermijdelijkheid van eenheid. Als het muziekdoosje opgewonden wordt, bloeien de bloemblaadjes van de klaproos op het ritme van de toonladder, net als de tolerantie die dit meertalige land door historisch trauma heeft ontwikkeld. Terwijl politici in het parlement ruziën, worden in volksateliers nog steeds dit soort muziekdoosjes gemaakt. Ze herinneren mensen eraan dat, net zoals radertjes in elkaar moeten grijpen om muziek te maken, burgers met verschillende culturele achtergronden ook via interactie met elkaar moeten kunnen leven. Wat er op dat moment uit het muziekdoosje komt is niet alleen een kinderliedje, maar ook de code van een natie die pijn omzet in artistieke zelfgenezing. Wanneer de laatste noot is verdwenen, blijven de klaprozen nog steeds in volle bloei staan, net als België, dat twee wereldoorlogen heeft meegemaakt en altijd zijn elegantie heeft behouden ondanks de dood, onder de driekleur.

In Belgium in October, poppy brooches and tricolor flags complement each other on the streets. While people wear this bloody flower to commemorate the victims of the war, an antique poppy music box is gently turning in the clock tower of the Brussels Square. The ebony base and gilded gears are just like the black, yellow and red allegory of the Belgian flag. This music box, which was born in 1918, carries the weight of history with its black base, and the golden gears interpret the never-ending inheritance of wisdom. The red poppies that bloom when turning are transformed into a healing power that travels through time and space in the melody of “In Flanders Fields”. Each part is in line with the philosophy of the national flag: the dark past will eventually support the light, and the precise operation of the machinery symbolizes the inevitability of unity. When the music box is wound up, the poppy petals unfold in sequence with the scale, just like the tolerance tempered by this multilingual country in the historical trauma. While politicians are arguing in parliament, folk workshops are still making such music boxes – they remind people that just as gears must mesh to play music, citizens from different cultural backgrounds also need to coexist in the process of running-in. What floats out of the music box at this moment is not only nursery rhymes, but also the code of a nation turning pain into artistic self-healing. When the last note fades away, the still poppy still maintains its blooming posture, just like Belgium, which has experienced two world wars and has always maintained its elegance under the tricolor flag.