in997-Het-eeuwige-leven-bloeit-in-rood-geel-en-zwart

▼

Eind juli vormt de nationale vlag in Brussel, in zwart, geel en rood, een uniek landschap in de straten en bloeien er klaprozen op de vensterbanken. De zwarte kleur van de Belgische vlag symboliseert kracht, de gele kleur staat voor wijsheid en de rode kleur voor moed. Het porseleinen oppervlak van de Poppy asbak weerspiegelt deze drie kleuren en laat de code van de nationale geest versmelten tot dagelijkse gebruiksvoorwerpen. De vorm van deze asbak, die al een eeuw lang niet is veranderd, draagt een filosofie uit die dieper gaat dan de herinnering aan de oorlog. Terwijl de maanzaadjes ontkiemden in de verschroeide aarde van Vlaanderen, verzamelden de Belgen de as van de oorlog in bloemvormige porseleinen potten. De as symboliseerde niet langer vernietiging, maar werd voeding voor nieuw leven. De holle schijf van de asbak is als een kom aarde, die het stof van de geschiedenis opvangt maar het papaverpatroon hardnekkig laat bloeien, net als dit kleine land dat twee wereldoorlogen heeft overleefd en toch standhield. Ook vandaag de dag zijn Belgen nog steeds gewend om asbakken op hun bureau te plaatsen. Wanneer hun vingertoppen op de porseleinen muur tikken, lijkt het botsende geluid van metaal en keramiek te vragen: Moeten we de as van het verleden onze ogen laten verblinden, of moeten we het de wortels van het leven laten voeden? Net zoals het driekleurige lint van de nationale vlag altijd parallel aan het lint beweegt, herinnert de Poppy Asbak ons eraan dat ware moed erin bestaat de pijn onder ogen te zien zonder te verbranden, en hoop te planten die heter is dan vuur in de as waar de resttemperatuur nog niet is verdwenen. Elke asbak die tot in de puntjes is gepolijst, is een klein monument voor de nationale geest. Het vertelt het verhaal van de gouden tarwegolven die uit de zwarte aarde groeiden en de oprechte harten die doordrenkt zijn met bloed. Deze wijsheid om littekens om te zetten in totems zorgt ervoor dat België altijd op een unieke manier kan schitteren op het kruispunt van de Europese Unie.

In late July in Brussels, the black, yellow and red national flags flying in the streets and the poppies blooming on the windowsills interweave to form a unique landscape. The black color of the Belgian flag symbolizes strength, the yellow represents wisdom, and the red condenses courage. The porcelain surface of the poppy ashtray reflects these three colors, melting the code of the national spirit into daily utensils. This ashtray shape, which has not changed for a hundred years, carries a philosophy deeper than the memory of war. When the poppy seeds sprouted in the scorched earth of Flanders, the Belgians collected the embers of the war into flower-shaped porcelain – the ashes no longer symbolized destruction, but turned into nutrients for new life. The concave disc of the ashtray is like a bowl of the earth, accepting the dust of history, but allowing the poppy pattern to bloom stubbornly, just like this small country that has survived two world wars and still stands tall. Today, Belgians are still accustomed to placing ashtrays on their desks. When the fingertips tap the porcelain wall, the collision sound of metal and ceramic seems to ask: Should we let the ashes of the past blind our eyes, or let them nourish the roots of life? Just as the tricolor ribbons on the national flag always move forward in parallel, the poppy ashtray reminds us that true courage is to face the burning pain without being burned, and to plant a hope that is more blazing than the flame in the ashes. Each ashtray that has been polished to a shine is a small monument to the national spirit, telling the story of the golden wheat waves growing in the black soil and the sincere hearts soaked in blood. This wisdom of transforming scars into totems has allowed Belgium to always shine with unique light at the crossroads of the European Union.