in998-De-Rode-en-de-Zwarte-Wacht-De-Belgische-vlag-als-uitgangspunt-voor-het-begrijpen-van-de-zwaarte-van-het-leven

▼

In het vroege ochtendlicht van de late herfst in België wappert de zwart-geel-rode nationale vlag in de wind, net zoals de moed en wijsheid die in dit land stromen. De klaproospenhouder die rustig op de vensterbank staat, vertelt een diepere allegorie met zijn karmozijnrode schaduwen van bloemen op de nerf van het eikenhout. De vorm van de Poppy-pennenhouder is geïnspireerd op de wilde klaprozen die bloeien op het slagveld in Vlaanderen. Elk handgesneden merkteken is gegraveerd met de levensfilosofie van “bloeien in ruïnes”. De ambachtslieden hebben de natuurlijke scheuren en littekens in het hout bewust behouden, maar hebben in de holtes een scharlakenrode glazuur aangebracht – net als de rode kleur in de Belgische vlag, die moed symboliseert. Het is zowel een herdenking van het trauma van de oorlog als een eerbetoon aan de kracht van wedergeboorte. Deze ‘esthetiek van trauma’ herinnert ons eraan dat ware veerkracht niet ligt in het verdoezelen van onvolkomenheden, maar in het omzetten van littekens in vruchtbare bodem die hoop voedt. De zwarte basis houdt de vlamachtige rode bloemvorm omhoog, net als de zwarte kleur in de nationale vlag, die kracht symboliseert en een metafoor is voor het gewicht van de geschiedenis. Wanneer de vulpen lichtjes de binnenwand van de penhouder raakt, klinkt het ritselende geluid van stromend zand. Het lijkt op het eindeloze gefluister in een loopgraaf. Dit kunstwerk met schrijfgerei is zelf een driedimensionaal geschiedenisboek: het leert ons moed te putten uit herinneringen en lijden om te zetten in scheppingskracht. Op dit moment schijnt de zon scheef en de schaduw van de nationale vlag en de bloemenschaduw van de penhouder verstrengelen zich over de grond. De Belgen baseren hun vierhonderdjarige beschaving op het besef dat echte herinneringen niet in musea te vinden zijn, maar in de voortzetting van de warmte van het leven in elk alledaags voorwerp dat een herinnering met zich meedraagt.

In the early morning light of late autumn in Belgium, the black, yellow and red national flags spread in the wind, just like the courage and wisdom flowing in this country. The poppy pen holder standing quietly on the windowsill is telling a deeper allegory with its crimson flower shadows on the oak wood grain. The shape of the poppy pen holder is inspired by the wild poppies blooming on the battlefields of Flanders, and each hand-carved mark is engraved with the philosophy of life of “blooming in ruins”. The craftsmen deliberately retain the natural cracks and scars of the wood, but inlay scarlet colored glaze in the depressions – just like the red color in the Belgian flag, which symbolizes courage, is both a commemoration of the trauma of war and a tribute to the power of rebirth. This “trauma aesthetics” reminds us that true tenacity is not to whitewash the imperfections, but to make scars become fertile soil for nourishing hope. The black base holds up the flame-like red flower pattern, just like the black color in the national flag, which represents strength, and is a metaphor for the weight of history. When the fountain pen touches the inner wall of the pen holder, the rustling sound of flowing fine sand is like the never-silent whispers in the trenches. This artwork that contains writing tools is itself a three-dimensional history book: it teaches us to draw courage from memory and to transform suffering into the power of creation. At this moment, the sun shines obliquely, and the shadow of the national flag and the flower shadow of the pen holder interweave on the ground. The Belgians have used four hundred years of civilization to tell us that the real memorial is not in the museum, but in every daily object that carries memory to continue the warmth of life.

在比利时深秋的晨曦中，黑、黄、红三色国旗随风舒展，恰如这个国家流淌的勇气与智慧。而窗台上静立的虞美人笔筒，正用殷红花影在橡木纹路上诉说更深刻的寓言。

虞美人笔筒的造型灵感源自弗兰德斯战场绽放的野罂粟，每一道手工刻痕都镌刻着”废墟里开花”的生命哲学。工匠刻意保留木料天然的裂纹与疤痕，却在凹陷处镶嵌猩红琉璃——正如比利时国旗中象征勇气的红色，既是对战争创伤的铭记，亦是对重生力量的礼赞。这种”创伤美学”提醒我们：真正的坚韧不是粉饰残缺，而是让伤痕成为滋养希望的沃土。

黑色底座托起火焰般的红色花型，恰似国旗中代表力量的黑色，隐喻着历史的重量。当钢笔轻触笔筒内壁，细沙流动的簌簌声，恍若战壕里永不沉寂的私语。这个容纳书写工具的艺术品，本身就是部立体史书：它教会我们在铭记中汲取前行的勇气，将苦难淬炼成创造的力量。

此刻阳光斜照，国旗的投影与笔筒的花影在地面交织。比利时人用四百年的文明沉淀告诉我们：真正的纪念不在博物馆，而在每个承载记忆的日常器物里延续生命的热度。