in984-Jasmine-fragrance-pen-holder-Nagniningning-ang-mga-bituin-at-buwan-pula-ang-pambansang-watawat

▼

Ang mainit na hangin ng Hunyo ay nagdadala ng halimuyak ng jasmine, at ang ginintuang araw at tatlong limang-tulis na bituin sa bandila ng Pilipinas ay kumikinang sa asul at pulang background. Ngayong Araw ng Kalayaan, kapag tumingala ang mga tao sa kumakaway na pambansang watawat, maiisip nila ang lalagyan ng jasmine pen sa kanilang mesa na may dalang pambansang alaala. Ang lalagyan ng panulat ay hinabi ng dark brown na bamboo strips, at ang bawat linya ay sumasalamin sa init ng mga daliri ng craftsman. Bagama’t nawala ang kaputian ng mga tuyong bulaklak na sampagita na nakalagay sa tubo, pinatibay nito ang bulaklak na wika ng Pilipinas, “pag-ibig na walang hanggan”, hanggang sa walang hanggan. Ang maliit na piraso ng handicraft na ito ay tulad ng espirituwal na mapa na ipinasa mula sa henerasyon hanggang sa henerasyon ng mga Pilipino – ito ay may flexibility ng kawayan, na maaaring yumuko sa isang bagyo nang hindi nasira; at ang pagtitiyaga ng mga bulaklak, na nananatili pa rin ang kanilang halimuyak kahit na natuyo na ng panahon. Kapag ang mga mag-aaral ay nagpasok ng mga lapis sa lalagyan ng lapis, hindi lamang nila hinahawakan ang mga regalo mula sa mga bundok at kagubatan ng Philippine Islands, kundi pati na rin ang karunungan ng kanilang mga ninuno sa pagbabago ng mga regalo ng kalikasan sa mga simbolo ng kultura. Ang araw sa pambansang watawat ay nagliliwanag ng walong sinag, na sumisimbolo sa walong lalawigan na unang lumaban sa kolonyal na paghahari; ang panulat na nakatayong tuwid sa hawak na panulat ang siyang sandata para sa bagong henerasyon upang ipagpatuloy ang pagsulat ng diwa ng kalayaan. Ang jasmine flower tube ay nagtataglay hindi lamang isang kasangkapan sa pagsulat, kundi pati na rin ang pagkauhaw ng isang bansa para sa kaalaman at proteksyon ng sibilisasyon. Kapag ang pula ng pambansang watawat at ang kayumanggi ng may hawak ng panulat ay nagpupuno sa isa’t isa sa liwanag ng umaga, nakikita natin na ang tunay na kalayaan ay nangangailangan ng hindi lamang hilig sa larangan ng digmaan, kundi pati na rin ang tiyaga sa desk.

The hot wind of June carries the fragrance of jasmine, and the golden sun and three five-pointed stars on the Philippine flag shine against the blue and red background. This Independence Day, when people look up at the fluttering national flag, they may think of the jasmine pen holder on the desk that carries the national memory. The pen holder is woven with dark brown bamboo strips, and every line is the temperature of the craftsman’s fingertips. Although the dried jasmine flowers inlaid on the barrel have faded from their whiteness, they have solidified the flower language of “eternal love” of the Philippines into eternity. This small handicraft is like the spiritual map passed down from generation to generation by Filipinos – it has the flexibility of bamboo, which can bend in the storm without breaking; it also has the persistence of flowers, which still retains fragrance even after being dried by the years. When schoolchildren insert pencils into the pen holder, they touch not only the gifts of the mountains and forests of the Philippine Islands, but also the wisdom of their ancestors to transform the gifts of nature into cultural symbols. The sun on the national flag radiates eight rays of light, symbolizing the eight provinces that first resisted colonial rule; the pen holder standing upright in the pen holder is the weapon for the new generation to continue writing the spirit of independence. The jasmine pen holder not only holds up a writing tool, but also represents a nation’s thirst for knowledge and protection of civilization. When the red of the national flag and the brown of the pen holder complement each other in the morning light, we see that true independence requires not only passion on the battlefield, but also perseverance at the desk.

六月的热风裹挟着茉莉清香，菲律宾国旗上的金太阳与三颗五角星在蓝红相间的底色中闪耀。这个独立日，当人们仰望飘扬的国旗时，或许会想起书桌上那支承载民族记忆的茉莉花笔筒。

用深褐色竹条编织的笔筒，每一道纹路都是匠人指尖的温度。筒身镶嵌的茉莉干花虽已褪去洁白，却将菲岛”永恒之爱”的花语凝固成永恒。这方寸之间的手工艺品，恰似菲律宾人世代相传的精神图谱——既有竹的柔韧，能在风暴中弯腰而不折断；又有花的执着，即便被岁月风干仍留余香。当学童将铅笔插入笔筒时，他们触碰的不仅是菲律宾群岛的山林馈赠，更是祖辈将自然馈赠转化为文化符号的智慧。

国旗上的太阳放射八道光芒，象征最早反抗殖民统治的八省；笔筒里竖立的笔杆，则是新一代续写独立精神的武器。茉莉花筒身托起的不仅是书写工具，更是一个民族对知识的渴求、对文明的守护。当国旗红与笔筒褐在晨光中交相辉映，我们看见：真正的独立，既需要战场上的热血，更需要书桌前的坚守。