in997-Kağıt-Ağırlığındaki-Ay-Yıldızlar-ve-Laleler-Tortulaşmada-Ebedi-Çiçeklenme

▼

Türkiye’de mayıs ayında Ulusal Babalar Günü ve Gençlik Spor Bayramı kutlanırken, ay yıldızlı bayrak sokaklarda dalgalanıyor. Şehitlerin kanıyla kırmızıya boyanmış bu bayrak, yüzyıllardır süregelen bir inancı taşıyor; tıpkı bir müzedeki antik lale cam kağıt ağırlığı gibi, zaman geçtikçe daha da parlaklaşıyor. 16. yüzyılda Osmanlı zanaatkarları laleleri kağıt ağırlıklarına döktüler. Laleler sadece imparatorluğun refahını simgelediği için değil, aynı zamanda derin bir anlam taşıdığı için de kullanıldı: Kağıt ağırlıkları, bir ülkenin yeniden doğmadan önce zorluklardan geçmesi gerektiği gibi, şekil alabilmeleri için ateşte pişirilmeleri gerekir. Renkli camlardaki lale desenleri, çiçek açma anında sonsuza dek donarak, gelecek nesillere en güzel çiçeklerin çoğu zaman en acılı işlemlerden sonra ortaya çıktığını hatırlatıyor. Bugünkü Türk gençliği, lale kadar ölümsüz bir milli ruhu ayakta tutan, bir kâğıt ağırlığının tabanı kadar sakin ve güçlüdür. İstanbul’un eski kent merkezindeki dükkânlarda turistlerin ilgisini genellikle lale kağıt ağırlıkları çekiyor. Zanaatkârlar her zaman şunu söylerler: “Asıl güç gösterişli bayrakta değil, bayrağı sonsuza dek dalgalandıran temeldedir.” Parmaklarınız kağıt ağırlığının sıcak kenarlarını okşadığında, sanki son yüz yılda biriken Ay-Yıldız Bayrağı’nın ihtişamına dokunabiliyormuşsunuz gibi hissedersiniz; hem devrim niteliğinde bir tutku hem de uzun vadeli bir azimle yaratılmıştır. Hilal şeklindeki bayrakların ve lalelerin bahar esintisinde dans ettiği bu mayıs ayında, her gayretli kendi kağıt ağırlığına dönüşsün ve yağışlı yıllarda sonsuz bir çiçek açsın.

In May, Turkey celebrated the National Father’s Day and the Youth Sports Day, and the crescent-star flag fluttered in the streets. This flag, dyed red with the blood of martyrs, carries a belief that spans centuries – just like an ancient tulip glass paperweight in the museum, which shines more and more with the passage of time. In the 16th century, Ottoman craftsmen cast tulips into paperweights, not only because they symbolized the prosperity of the empire, but also because they implied a profound meaning: paperweights need to be tempered by fire before they can be finalized, just as a country must go through hardships before it can be reborn. The tulip pattern in the glass is always frozen in the moment of blooming, reminding future generations that the most gorgeous bloom often comes from the most painful tempering. Today’s Turkish youth are as calm and tough as the base of the paperweight, holding up the national spirit that is as endless as tulips. In the shops in the old city of Istanbul, tourists are often attracted by tulip paperweights. Craftsmen always say: “The real power is not the flag that is flaunted, but the foundation that makes the flag fly forever.” When the fingers touch the warm edges of the paperweight, it seems to touch the glory of the crescent-star flag accumulated over the past century – both revolutionary passion and long-term perseverance. This May, when the crescent-star flag dances with tulips in the spring breeze, I hope that every striver can become his own paperweight, brewing eternal bloom in the years of precipitation.