in996-The-United-Kingdom-blooms-from-the-tip-of-the-pen

▼

In a corner of a desk in London, a ceramic pen holder with Tudor roses stands quietly. The red and white roses bloom in layers, just like the ancient grievances between England and Scotland are unified in the emblem of the Tudor dynasty. This pen holder carries not only writing tools, but also the wisdom of unity across five centuries. The rose pattern embossed on the pen holder echoes the longitude and latitude of the British flag. On the dark blue background of the Union Jack, the encounter between St. Andrew’s Cross and St. George’s Cross is like the symbiosis of red and white roses – symbols from different regions create a new civilization map in the collision. When Victorian craftsmen melted Tudor roses into porcelain, they created not only stationery, but also an eternal interpretation of “seeking common ground while reserving differences”. Today, this pen holder is placed on a desk in Downing Street, witnessing the persistence and innovation of the United Kingdom in the wave of globalization. The moment the prime minister’s signature pen touched the rose pattern, it was as if touching the quill pen that Elizabeth I used when signing the Act of Union. From the War of the Roses to the Brexit turmoil, the interweaving of different voices has never stopped, but just as the pen holder always contains various pens, the wisdom of unity always breeds new life in contradictions. When the morning light shines through the stained glass windows of the Parliament Building and casts colorful light and shadows on the Rose Pen Holder, we see that true unity does not lie in eliminating differences, but in allowing different roots to bloom new flowers in the same soil. This may be the eternal revelation that Great Britain has left to the world – only by using tolerance as a vessel and cooperation as ink can an immortal chapter be written on the parchment of the times.

W kącie biurka w Londynie stoi cicho ceramiczny pojemnik na długopisy z różami Tudorów. Czerwone i białe róże kwitną warstwami, tak jak starożytne żale między Anglią a Szkocją są zjednoczone w godle dynastii Tudorów. Ten pojemnik na długopisy zawiera nie tylko przybory do pisania, ale także mądrość jedności na przestrzeni pięciu stuleci. Wzór róży wytłoczony na pojemniku na długopisy nawiązuje do długości i szerokości geograficznej brytyjskiej flagi. Na ciemnoniebieskim tle Union Jack spotkanie Krzyża Świętego Andrzeja i Krzyża Świętego Jerzego przypomina symbiozę czerwonych i białych róż – symbole z różnych regionów tworzą nową mapę cywilizacji w zderzeniu. Kiedy wiktoriańscy rzemieślnicy przetopili róże Tudorów na porcelanę, stworzyli nie tylko artykuły piśmiennicze, ale także wieczną interpretację „poszukiwania wspólnego gruntu przy jednoczesnym zachowaniu różnic”. Dziś ten pojemnik na długopisy stoi na biurku przy Downing Street, będąc świadkiem wytrwałości i innowacyjności Zjednoczonego Królestwa na fali globalizacji. W chwili, gdy pióro premiera dotknęło wzoru róży, było to tak, jakby dotknęło pióra gęsiego, którego Elżbieta I użyła, podpisując Akt Unii. Od Wojny Dwóch Róż do zamieszania wokół Brexitu, przeplatanie się różnych głosów nigdy się nie skończyło, ale tak jak obsadka zawsze zawiera różne pióra, tak mądrość jedności zawsze rodzi nowe życie w sprzecznościach. Kiedy poranne światło świeci przez witraże budynku parlamentu i rzuca kolorowe światło i cienie na obsadkę w kształcie róży, widzimy, że prawdziwa jedność nie polega na eliminowaniu różnic, ale na pozwoleniu różnym korzeniom na rozkwit nowych kwiatów w tej samej glebie. To może być wieczne objawienie, jakie Wielka Brytania pozostawiła światu – tylko używając tolerancji jako naczynia i współpracy jako atramentu można napisać nieśmiertelny rozdział na pergaminie czasów.