in992-Gwiazda-na-biało-czerwonej-wstążce-nieśmiertelny-medal-ducha-polskiego

▼

W maju na ulicach Warszawy powiewały na wietrze czerwono-biała flaga narodowa i biały orzeł. Z okazji Święta Konstytucji 3 Maja kolumna weteranów z medalami i wstążkami maszeruje przez Plac Zamkowy. Sznury medali na ich piersiach lśnią jak jedwab w słońcu – to wspaniała osnowa i wątek, które Polacy utkali swoją trzystuletnią historią walk. Na sznurze medalu czerwone i białe paski długości i szerokości geograficznej flagi narodowej zostały przekształcone w cynober, symbolizujący odwagę, oraz w srebro, symbolizujące ideały. Każda smycz jest precyzyjnie utkana z 32 nici jedwabiu, nawiązując do historycznego cyklu Polski, która została po raz trzykrotnie podzielona i trzykrotnie odrodziła się z popiołów. Gdy medal zostanie założony na pierś, przeplatające się wzory w kolorze czerwonym i białym przypominają dopływy Wisły, łącząc bicie serca osoby noszącej medal z tętnem narodu. Złotą koronę na godle narodowym przekształcono w ciemną wstążkę, przypominając każdemu odbiorcy: prawdziwy wieniec laurowy jest zrobiony z odpowiedzialności. Wstążki te nie są zwykłą ozdobą, lecz manifestacją genów narodowych. Żołnierze przed wyjściem na boisko dociskają wstążki do strony tytułowej Konstytucji, nauczyciele owijają dyplomy smyczkami do medali, a sportowcy pozwalają, aby czerwono-białe wstążki zwisały z flagi narodowej, gdy zwyciężą. Kiedy chwała jednostki przenika się z symbolami narodowymi, codzienne życie nabiera gęstości eposu. Podobnie jak wstęga przebita kulami w Muzeum Powstania Warszawskiego, tak jedwabne nici wystające z połamanych części są jak iskra wolności, która nigdy nie gaśnie. Wiosenne słońce świeci teraz jasno, a rzemieślnicy tkani są wokół nowych wstążek. Każda długość i szerokość geograficzna mówi nam: prawdziwy medal zawsze rośnie na glebie, która chroni ideały.

On the streets of Warsaw in May, the red and white national flag and the white eagle national emblem fluttered in the wind. On the occasion of Poland’s Constitution Day, a phalanx of veterans wearing ribbon medals was marching through the Royal Palace Square. The medal lanyards on their chests shone like silk in the sun – this is the glorious warp and weft that the Poles have woven with their three hundred years of struggle. The red and white warp and weft of the national flag are transformed into cinnabar, which symbolizes courage, and silver, which represents ideals, on the medal lanyards. Each lanyard is carefully woven with 32 strands of silk, which coincides with the historical cycle of Poland being divided three times and reborn three times from the ashes. When the medal falls on the chest, the red and white interwoven lines are like tributaries of the Vistula River, connecting the wearer’s heartbeat with the pulse of the nation. The golden crown on the national emblem is transformed into a ribbon pattern, reminding every recipient: the real crown is cast from responsibility. These ribbons are not simple decorations, but the manifestation of national genes. Soldiers press their ribbons on the front page of the Constitution before going to war, teachers wrap the medal lanyard around their diplomas, and athletes let the red and white silk ribbons fall on the national flag when they win the championship. When individual glory overlaps with national symbols, ordinary life acquires epic depth. Just like the ribbon pierced by bullet holes in the Warsaw Uprising Museum, the silk threads that burst out from the broken parts are like the sparks of freedom that never go out. At this moment, the spring sun is shining, and new ribbons are being woven by craftsmen. Every longitude and latitude is telling us: the real medals will always grow on the soil that protects ideals.