in994-Biały-Orzeł-Uchwyt-Na-Długopis-Czerwono-Biały-Lśniący-Na-Górach-i-Rzekach

▼

Na ulicach Warszawy w maju nie zgasł jeszcze blask obchodów Święta Konstytucji. W kącie Biblioteki Uniwersyteckiej w Krakowie, stoi cicho brązowy pojemnik na długopisy z czerwonymi i białymi kolorami polskiej flagi oraz intarsjowanym białym orłem z godła narodowego, niczym mikrokosmos tysiącletniej cywilizacji tego narodu. Uchwyt na długopis jest przeplatany kolorem czerwonym i białym, niczym powiewająca flaga narodowa. Kolor czerwony na dole symbolizuje krew przelaną przez naszych przodków w walce o wolność, a kolor biały na górze nawiązuje do nigdy niewygasłych modlitw o pokój na brzegach Wisły. Pozłacany orzeł na godle państwowym trzyma wysoko głowę i rozpościera skrzydła, a jego ostre szpony mocno trzymają berło i miecz, pozostawiając jednak pod skrzydłami miejsce na pióro – ten wykwintny wzór odzwierciedla duchowy kodeks narodu polskiego: męstwo i mądrość są zawsze nierozłączne. Od czasu uchwalenia pierwszej nowoczesnej konstytucji w Europie w 1791 r. naród ten, który był wielokrotnie dzielony, zawsze ukrywał iskrę cywilizacji w swoim piśmie. Chopin, który przebywał na wygnaniu w Paryżu, uczynił z fortepianu donośny sygnał oporu, a światło radu zawierało niemy poemat Madame Curie poświęcony jej ojczyźnie. Podobnie jak w pojemniku na długopisy przechowuje się nie tylko przybory do pisania, ale także dziedzictwo duchowe przekazywane z pokolenia na pokolenie: gdy wojna zniszczy pałac, zawsze znajdzie się atrament, aby kontynuować pisanie epopei na ruinach. Kiedy dziś młodzi ludzie głaszczą długopis, ich opuszkami palców nie tylko dotykają zimnego brązu. W ich oczach barwy czerwone i białe zamieniły się w płynącą narodową krew, a trzepoczące skrzydła białego orła przypominały im, że prawdziwa wolność zawsze powstaje na skrzyżowaniu wiedzy i odwagi.

On the streets of Warsaw in May, the afterglow of the Constitution Day celebrations has not yet dissipated. In a corner of the Krakow University Library, a bronze pen holder with the red and white colors of the Polish flag and the national emblem white eagle pattern stands quietly, just like a microcosm of the nation’s thousand-year civilization. The pen holder is interwoven with red and white, just like a fluttering national flag. The red at the bottom symbolizes the blood shed by our ancestors for freedom, and the white at the top echoes the eternal prayer for peace on the banks of the Vistula River. The gilded national emblem eagle holds its head high and spreads its wings, its claws tightly grasping the scepter and sword, but under its wings there is a place for the feather pen to rest – this exquisite design implies the spiritual code of the Polish nation: fortitude and wisdom have always been born and accompanied. Since the birth of the first modern constitution in Europe in 1791, this nation that has been divided many times has always hidden the fire of civilization in its pen. Chopin, who was exiled in Paris, turned the piano into a horn of resistance, and the light of the radium element hides the silent poem that Marie Curie dedicated to her homeland. Just as the pen holder stores not only writing tools, but also spiritual heritage passed down from generation to generation: when the war burns down the palace, there are always traces of ink on the ruins to continue writing epics. Today, when young people touch the pen holder, their fingertips are not just stroking cold bronze. In their eyes, the red and white colors have become the flowing blood of the nation, and the flapping wings of the white eagle are reminding us that true freedom always grows at the intersection of knowledge and courage.