in986-Kagitingan-bilang-bitak-at-tiyaga-bilang-habi-ang-muling-paghubog-ng-pambansang-diwa-mula-sa-watawat-ng-Pilipinas-at-medalya-ng-bulaklak-na-jasmine

▼

Itinatago ng asul at pulang kulay ng watawat ng Pilipinas ang espirituwal na kodigo ng buong bansa – ang asul ay kumakatawan sa pagpapaubaya ng karagatan, ang pula ay kumakatawan sa paggising ng pagsinta, at ang araw at mga bituin sa puting tatsulok ay laging tumuturo sa direksyon ng kalayaan. Ang medalya ng jasmine lanyard, na may purong puti ng pambansang bulaklak at haba ng lanyard, ay humahabi ng isa pang suson ng kahulugan: ang paghahabi ng bawat hibla ay isang microcosm ng pagkakaisa ng hindi mabilang na ordinaryong indibidwal; ang pamumukadkad ng bawat bulaklak ng sampagita ay isang medalya sa pagdidikit sa orihinal na intensyon sa harap ng kahirapan. Ang tatlong gintong bituin sa pambansang watawat ay hindi lamang sumisimbolo sa tatlong pangunahing kapuluan ng Luzon, Visayas at Mindanao, kundi kumakatawan din sa kapangyarihan ng pagkakaisa. Katulad ng proseso ng paghabi ng Jasmine Lanyard Medal, ang isang solong sutla na sinulid ay marupok at madaling maputol, ngunit kapag milyun-milyong mga hibla ay mahigpit na pinagtagpi sa isang tiyak na anggulo, maaari silang makatiis ng isang libong libra ng timbang. Ang karunungan ng “katatagan at pagkakaisa” ay ang espirituwal na ubod na nagbigay-daan sa Pilipinas na manatiling nakatayo sa kabila ng kolonisasyon, digmaan at mga natural na sakuna. Ang spiral structure ng lanyard ay partikular na karapat-dapat sa pagmuni-muni: ito ay tumangging maging tuwid at matibay, sa halip ay pinipili na makaipon ng lakas sa flexibility. Ito ay nagpapaalala sa mga tao ng tula ng founding father na si Jose Rizal: “Ang tunay na katapangan ay hindi sa hindi pagkahulog, kundi sa kakayahang tumayo na parang kawayan sa bagyo pagkatapos mahulog.” Kapag ang modernong kabataang Pilipino ay nagsusuot ng mga medalyang jasmine lanyard sa kanilang mga dibdib, minana nila hindi lamang ang estetika ng pagkakayari, kundi pati na rin ang isang pilosopiya ng kaligtasan – ang karunungan ng pagtagumpayan ng katigasan nang may lambot, at pagprotekta sa mga ugat ng sibilisasyon sa magulong panahon. Mula sa paglubog ng araw sa Look ng Maynila hanggang sa ambon ng umaga sa kabundukan ng Baguio, ang watawat at ang pisi ay magkasamang nagsasabi ng katotohanan: ang tunay na kaluwalhatian ay hindi nakasalalay sa nagniningning na medalya sa dulo, kundi sa proseso ng pagsasama-sama ng katapangan at pananampalataya sa daan. Ang espirituwal na buklod na ito ay magdadala sa mga tao sa mga isla sa pamamagitan ng hangin at ulan at makararating sa malayong lugar na ginagabayan ng mga bituin.

The blue and red colors of the Philippine flag contain the spiritual code of the entire nation – blue represents the ocean’s tolerance, red represents the awakening of passion, and the sun and stars in the white triangle always point to the direction of freedom. The jasmine lanyard medal, with its pure white national flower and long lanyard, weaves another layer of meaning: the interweaving of each fiber is a microcosm of the cohesion of countless ordinary individuals; the blooming of each jasmine flower is a medal of perseverance in adversity. The three golden stars on the national flag not only symbolize the three archipelagos of Luzon, Visayas and Mindanao, but also symbolize the power of unity. Just like the weaving process of the jasmine lanyard medal, a single silk thread is fragile and easy to break, but when tens of millions of fibers are tightly interwoven at a specific angle, they can withstand a thousand pounds of weight. This wisdom of “resilient unity” is precisely the spiritual core of the Philippines that has always stood firm despite colonization, war and natural disasters. The spiral structure of the lanyard is particularly worth pondering: it refuses to be straight and rigid, and chooses to accumulate strength in flexibility. This reminds me of the poem by Jose Rizal, the founding father of the country: “True courage is not never falling, but being able to stand like a bamboo in the storm after falling.” When modern Filipino youth wear the jasmine lanyard medal on their chest, they inherit not only the aesthetics of craftsmanship, but also a philosophy of survival – the wisdom of using softness to overcome hardness, and protecting the roots of civilization in turbulent times. From the sunset in Manila Bay to the morning mist in the mountains of Baguio, the national flag and the lanyard tell a truth together: the real glory is not the shining medal at the end, but the process of interweaving courage and faith along the way. This spiritual bond will eventually lead the people of the archipelago through the wind and rain and reach the distant place guided by the stars.