in982-Jasmine-Heart-Sound-Flag-Soul-Forever

▼

Sa ilalim ng nakakapasong araw ng Pilipinas, ang bughaw, pula at puting pambansang watawat ay kumikislap sa hangin, tulad ng walang katapusang pintig ng puso ng isang bansa. Kasuwato nito ang malinaw na himig na umaagos mula sa jasmine music box – ang pambansang bulaklak na ito na tinatawag na “sampaguita” ay nagsasabi ng isang pambansang kodigo na mas tumatagal kaysa sa halimuyak ng bulaklak sa taginting ng mga gears at mga kuwerdas. Ang kahulugan ng Jasmine Music Box ay parang espirituwal na totem na ipinasa mula sa henerasyon hanggang sa henerasyon ng mga Pilipino. Habang umiikot ang mainspring, tinutugtog ng instrumentong pangmusika ang himig ng “Pilipinas, Aking Inang Bayan”, at ang mga talulot ng sampagita ay bahagyang umiikot sa takip ng salamin, na tila nililikha ang mga pigura ng ating mga ninuno na sumasayaw para sa kalayaan. Ang kahon ng musika ay kailangang patuloy na isara upang patuloy na tumakbo, tulad ng tatlong gintong bituin sa pambansang watawat, na laging nagpapaalala sa atin na ang pagkakaisa ng Luzon, Visayas at Mindanao ay kailangang maingat na bantayan ng mga henerasyon. Sa buwang ito ng pag-aalaala, ang bango ng jasmine at ang ritmo ng mga music box ay naghahabi ng pag-asa. Ang bawat nota ay isang echo ng kasaysayan ng pakikibaka, at ang bawat talulot ay isang medalya ng dedikasyon. Kung paanong ang isang kahon ng musika ay maaari pa ring tumugtog ng mga purong himig sa kabila ng pagkasira ng panahon, ang bansang ito na nakaranas ng kolonisasyon at digmaan ay palaging itinaas ang asul na sumisimbolo sa kapayapaan, ang pula na sumisimbolo sa katapangan, at ang puti na sumisimbolo sa kadalisayan sa hangin at ulan na may tiyaga ng jasmine. Paikutin ang bukal ng music box at hayaang tumagos ang halimuyak ng sampagita sa longhitud at latitud ng pambansang watawat. Ang pambansang tibok ng puso sa sandaling ito ay bumubuo ng bagong himig sa hanging Pasipiko kasama ang walang kupas na tricolor na watawat.

Under the scorching sun of the Philippines, the blue, red and white national flags are unfurled in the wind, like the never-ending heartbeat of a nation. In contrast, the clear melody of the jasmine music box flows. This national flower, called “Sampaguita”, tells a national code that is longer than the fragrance of flowers in the resonance of gears and strings. The meaning of the jasmine music box is like the spiritual totem passed down from generation to generation by the Filipinos. When the spring turns, the octave beats out the tune of “Philippines My Motherland”, and the jasmine petals swirl lightly in the glass cover, as if recreating the figures of our ancestors dancing for freedom. The music box needs to be wound up continuously to operate, just like the three golden stars on the national flag, which always remind us that the unity of Luzon, Visayas and Mindanao requires the careful protection of generations. In this commemorative month when the national flag is flying, the fragrance of jasmine and the rhythm of the music box weave hope together. Every note is the echo of the history of struggle, and every petal is a medal of dedication. Just as a music box can still play pure melodies after being worn out by time, this nation that has experienced colonization and war has always held up the blue, red, and white colors that symbolize peace, courage, and purity in the wind and rain with the tenacity of jasmine. Turn the spring of the music box and let the jasmine fragrance permeate the longitude and latitude of the national flag. At this moment, the national heartbeat is composing a new movement in the Pacific wind along with the tricolor flag that never fades.