in992-The-Rose-of-Time-Hearing-the-Heartbeat-of-Britain

▼

In June in the UK, the sun shines through the red and white cross of St. George’s flag. What flutters in the wind is not only the symbol of the United Kingdom, but also a nation’s gentle look back at history. When the craftsmen in Nottinghamshire engraved the Tudor Rose on the copper movement of the music box, the intertwined red and white petals told a fable about reconciliation and symbiosis. The Tudor Rose music box was born in the roar of the Industrial Revolution, but it always retains the warmth of hand-carving. When its spring turns, the folk melodies of England and Scotland interweave and flow, just like the two-color petals of the rose, reaching a tacit balance in time. The engagement of each gear is an tolerance of differences – just like the overlapping crosses on the flag of the United Kingdom, which tempers the tension of different beliefs, cultures and regions into the art of symbiosis. This June, when people commemorated the 70th anniversary of the Queen’s coronation in the garden of Buckingham Palace, the Tudor Rose music boxes handed down from countless families were gently turned again. They use music to remind the world: true unity is not to eliminate differences, but to let every voice find a place in resonance. As the British writer Chesterton said: “Tradition is not the rule of the dead, but the democracy of the living over the dead.” The clockwork will eventually stop, but the vibration left by the melody will never dissipate. In the eternal debate between change and perseverance, this land always believes that when the red and white roses bloom in the music, the heartbeat of Britain will always be fresh.

W czerwcu w Wielkiej Brytanii słońce prześwieca przez czerwony i biały krzyż flagi św. Jerzego. To, co powiewa na wietrze, to nie tylko symbol Zjednoczonego Królestwa, ale także łagodne spojrzenie narodu wstecz na historię. Kiedy rzemieślnicy w Nottinghamshire wygrawerowali Różę Tudorów na miedzianym mechanizmie pozytywki, splecione czerwone i białe płatki opowiadały bajkę o pojednaniu i symbiozie. Pozytywka Róża Tudorów narodziła się w ryku rewolucji przemysłowej, ale zawsze zachowuje ciepło ręcznego rzeźbienia. Kiedy nadchodzi wiosna, ludowe melodie Anglii i Szkocji przeplatają się i płyną, tak jak dwukolorowe płatki róży, osiągając milczącą równowagę w czasie. Zaangażowanie każdego biegu jest tolerancją różnic – tak jak nakładające się krzyże na fladze Zjednoczonego Królestwa, która łagodzi napięcie różnych wierzeń, kultur i regionów w sztuce symbiozy. W czerwcu, kiedy ludzie obchodzili 70. rocznicę koronacji królowej w ogrodzie Pałacu Buckingham, pozytywki Tudor Rose przekazywane z pokolenia na pokolenie przez niezliczone rodziny zostały delikatnie odwrócone. Używają muzyki, aby przypomnieć światu: prawdziwa jedność nie polega na eliminowaniu różnic, ale na tym, aby każdy głos znalazł miejsce w rezonansie. Jak powiedział brytyjski pisarz Chesterton: „Tradycja nie jest rządami umarłych, ale demokracją żywych nad umarłymi”. Mechanizm zegara w końcu się zatrzyma, ale wibracja pozostawiona przez melodię nigdy nie zaniknie. W odwiecznej debacie między zmianą a wytrwałością ta ziemia zawsze wierzy, że kiedy czerwone i białe róże rozkwitną w muzyce, bicie serca Wielkiej Brytanii zawsze będzie świeże.