in988-In-de-draaiende-tijd-is-er-een-moed-die-nooit-vervaagt

▼

In april verspreidden tulpen zich langs het kanaal in Nederland als vlammen, met oranje, zuiver witte en azuurblauwe bloemblaadjes die zich verweven tot een golvende “nationale vlag”. De rode, witte en blauwe kleuren van dit land dragen de moed en het geloof in zich die van generatie op generatie zijn doorgegeven – rood staat voor het enthousiasme om braakliggend terrein te heroveren, wit voor de puurheid van het vasthouden aan de waarheid, en blauw voor de geest van ontdekkingstocht over de oceaan. In een oude werkplaats in Amsterdam snijdt timmerman Jan met zijn handen een tulpvormig muziekdoosje. Het doosje is beschilderd met het patroon van de nationale vlag, en wanneer de lente omslaat, klinkt de heldere “Ode aan Willem”. Dit lied werd ooit de code van de ondergrondse verzetsorganisatie in de rook van de Tweede Wereldoorlog, en nu is het een melodie die mensenharten geneest. “De raderen van het muziekdoosje zijn als de tijd zelf,” aaide Jan over het delicate koperen uurwerk van het doosje, “Het leert ons: hoe zwaar het verleden ook is, het kan worden getransformeerd tot een kracht om vooruit te komen in de rotatie.” Toen de overstroming vorig jaar woedde, gaf Jan de muziekdoos aan de getroffen dorpen. Toen de kinderen rond de tijdelijke schuilplaats zaten en keken hoe de tulpenblaadjes langzaam open en dicht gingen op de muziek, verschenen er glimlachen in hun tranen. Deze muziekdoosjes werden later “Wielen van Hoop” genoemd. Ze herinneren mensen eraan dat ware moed niet is om pijn te negeren, maar om te zijn als tulpenbollen die diep in de bevroren grond begraven liggen en energie verzamelen om te bloeien in de koude winter. Op dit moment, buiten het raam van de werkplaats, wapperen de oranje vlaggen van de Koningsdagparade in de wind. Yang weet dat wanneer een kind morgen de lente omkeert, de zeelieden van driehonderd jaar geleden, de patriotten in de oorlog en de herbouwers na de overstroming elkaar allemaal weer zullen ontmoeten in deze tijd van verandering.

In April in the Netherlands, tulips along the canal spread like flames, with orange, pure white and azure blue petals interweaving into a flowing “national flag”. The red, white and blue colors on this land carry the courage and faith passed down from generation to generation – red is the enthusiasm for reclaiming wasteland, white is the purity of adhering to the truth, and blue is the spirit of exploration across the ocean. In an old workshop in Amsterdam, carpenter Jan is carving a tulip-shaped music box with his hands. The box is painted with the pattern of the national flag, and when the spring turns, the crisp “Ode to William” flows out. This song once became the code of the underground resistance organization in the smoke of World War II, and now it has become a melody that heals people’s hearts. “The gears of the music box are like time itself,” Jan stroked the delicate copper movement in the box, “It teaches us: no matter how heavy the past is, it can be transformed into a force to move forward in the rotation.” When the flood raged last year, Jan gave the music box to the affected villages. When the children sat around the temporary shelter, watching the tulip petals slowly open and close with the music, smiles bloomed in their tears. These music boxes were later called “Wheels of Hope”. They remind people that true courage is not to ignore pain, but to be like tulip bulbs buried deep in the frozen soil, accumulating energy to bloom in the cold winter. At this moment, outside the workshop window, the orange flags of the King’s Day parade are fluttering in the wind. Yang knows that when a child turns the spring tomorrow, the sailors of three hundred years ago, the patriots in the war, and the rebuilders after the flood will all meet again in this rotating time.

四月的荷兰，运河畔的郁金香如火焰般蔓延，橙红、纯白、湛蓝的花瓣交织成一面流动的”国旗”。这片土地上的红白蓝三色，承载着代代相传的勇气与信念——红色是开垦荒原的热忱，白色是坚守真理的纯粹，蓝色是跨越海洋的探索精神。

而在阿姆斯特丹一间老作坊里，木匠扬的双手正雕刻着一只郁金香造型的音乐盒。盒身漆着国旗的纹路，当发条转动，清脆的《威廉颂》便流淌而出。这曲子曾在二战硝烟中成为地下抵抗组织的暗号，如今化作治愈人心的旋律。”音乐盒的齿轮就像时间本身，”扬抚摸着盒内精密的铜制机芯，”它教会我们：再沉重的过往，也能在转动中化作向前的力量。”

去年洪水肆虐时，扬将音乐盒送给受灾的村庄。当孩童们围坐在临时避难所，看着郁金香花瓣随着音乐缓缓开合，泪水中绽开了笑容。这些音乐盒后来被称作”希望转轮”，它们提醒人们：真正的勇气，不是无视伤痛，而是如郁金香球茎深埋冻土，在寒冬积蓄绽放的能量。

此刻作坊窗外，国王节游行的橙色旗帜正迎风招展。扬知道，当明天某个孩子拧动发条，三百年前的水手、战火中的志士、洪灾后的重建者，都将在这旋转的时光里重逢。